Kies een taal
Het voorstel van François Hollande - die heeft verklaard een gewapende interventie in Syrië niet uit te sluiten - en de Duitse vijandige reactie daarop, maken goed duidelijk dat op het moment waarop Parijs een interventie in Syrië voorstelt, Berlijn liever zijn ogen sluit, vindt de Süddeutsche Zeitung. De krant maakt de kloof die zich tussen beiden landen begint af te tekenen, nog wat dieper:
Als het al nodig was te bewijzen dat Duitsland en Frankrijk niet alleen verdeeld zijn over de eenheidsmunt, dan heeft François Hollande daar wel voor gezorgd. [...] Of de nieuwe Franse president is erg naïef, of zeer berekenend. Hij is naïef als hij serieus denkt dat hij Vladimir Poetin kan overtuigen [de Russische president brengt op 1 juni een bezoek aan Parijs, red.]. Hij is berekenend als het hem om het tijdelijke effect gaat, net voor de parlementsverkiezingen in Frankrijk [op 10 en 17 juni, red.]. Het zou echter onjuist zijn de federale regering van inactiviteit te beschuldigen. Binnen de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties hoort Duitsland bij de landen die al een jaar lang tegen de verdedigingsmuur oplopen die China en Rusland rond het Syrische regime hebben opgeworpen.
De minister van Buitenlandse Zaken Guido Westerwelle voert een beleid dat erop gericht is dictator Bachar Al-Assad door middel van diplomatieke druk en sancties het land uit te jagen. De Verenigde Naties hebben de plicht het Syrische volk te beschermen. Dat betekent niet dat er automatisch voor militair ingrijpen gekozen moet worden. Daar waar de Fransen, wellicht te snel, opteren voor de militaire manier, hebben de Duitsers de gewoonte gekregen hun ogen te sluiten. Ze zijn in staat de consequenties van een gewelddadige interventie tot in detail te bespreken, maar vergeten daarbij die van non-interventie ook te overwegen.
