Kies een taal
Als Fransen een oninteressante monoloog moeten aanhoren, plachten zij daar een einde aan te maken door iets wat net zo zinloos is: "Et moi j’ai mangé une pomme ce matin" ("Ik heb vanmorgen een appel gegeten"), in de hoop de kletskous het zwijgen op te leggen. Duitsers blijven trouw aan zichzelf en vloeken alleen met braadworst: "Dat is mij worst" roepen zij op hun beurt: "Das ist mir Wurst"., zoals de Nederlanders zeggen: "Het zal me worst zijn". Op Internet schrijven forums deze uitdrukking aan Bismarck toe, die tijdens een discussie over de titel die hem moest worden toegekend, zou hebben geroepen: "Kan iemand me zeggen hoe je worst in het Latijn zegt?" Maar de Duitsers plegen het middelmatige eveneens aan te duiden met behulp van de uitdrukking "Das ist doch Jacke wie Hose" "Voor mij is dat als een jas of een broek" – waar wij "lood om oud ijzer" gebruiken.
In een wat intellectueler register slagen de Duitsers er altijd in hun gesprekspartner knock-out te slaan met de geheimtaal van de wiskunde. Dat heet bluffen met hoogdravende taal: "Dat gaat mij slechts periferisch aan" ("Das tangiert mich peripher"). Fransen zijn minder cerebraal: "Ça ne lui rendra pas la jambe bien faite" ("Daar krijgt hij geen mooi been van"), zeiden ze vroeger, waarbij ze verwezen naar de poten van de haan die de trots symboliseert. Tegenwoordig gaan ze recht op hun doel af, de uitdrukking is gemeengoed geworden en verbasterd tot "Ça me fait une belle jambe" ("Krijg ik me daar een mooi been van")!
Als de schelle stem van uw gesprekspartner u er werkelijk van weerhoudt om nog even een dutje te doen in de bus, krijgen de Polen naargeestige gedachten: "Dat hangt me op", denken ze hardop ("wisi mi to"). Als de zenuwen u de baas worden kan dat tot veel plattere taal leiden. Fransen "s’en branlent’ ("gaan zich ervan aftrekken"). "Het schiet langs de kont" van de Duitsers (‘das geht mir am Arsch vorbei’). De Polen hebben er eveneens "de kont van vol" ("mam to w dupie") of "pissen ergens op' (‘olewam to’ of ‘leję na to’). En de Engelsen "don't give a shit" of halen de "kont van de rat" erbij: "I couldn’t give a rats ass". Aan u de keuze of u het liever zachtjes aanpakt of hard en rechtstreeks, afhankelijk van zin, tijd en toon… Maar pas op, u kon wel eens brullend van repliek worden gediend: "I couldn't give a hoot", werpen de Engelsen tegen.
Caroline Venaille
