Kies een taal
Een veel gehoorde opvatting over de Oekraïne luidt dat er chaos heerst in de politiek die in Kiev wordt bedreven. Overigens wordt bij deze beoordeling voorbijgegaan aan het feit dat de voornaamste partner van de Oekraïne in het Westen – de Europese Unie – mede verantwoordelijk is voor de aanhoudende onzekerheid in de politieke koers van het land.
**Dit artikel is verwijderd op verzoek van de eigenaar van het auteursrecht.**
Toetreding
De weg naar Brussel is nog lang voor Kiev
"Van alle voormalige Sovjetrepublieken is er geen één die van zo’n groot belang is als de Oekraïne, en geen één die zoveel van het geduld van de EU vergt”, schrijft Tony Barber in The Financial Times. “Ten eerste loopt 80% van de Russische gastoevoer naar de Europese Unie via de Oekraïne. Zoals de Unie aan den lijve ondervond in januari, toen een ruzie tussen Moskou en Kiev uitmondde in een gasafsluiting die twee weken duurde, kunnen gebeurtenissen in de Oekraïne onrust geven in lidstaten die volledig van Russisch gas afhankelijk zijn. Sommige deskundigen vrezen weer een gascrisis in januari. Desondanks is gas absoluut niet het enige probleem”, aldus Barber. “Met 46 miljoen inwoners, 1,400 kilometer grensgebied met vier EU-lidstaten en regelmatige spanningen met Rusland die niets te maken hebben met aardgas, is Oekraïne een spil in de veiligheid van de oostelijke EU-landen. Na de Oranje Revolutie in de Oekraïne van 2004, hoopten sommige strategen van de Europese Unie dat de weg naar een liberale democratie, de regel voor recht en economische welvaart, onomkeerbaar zou zijn in de Oekraïne. Maar dit is niet het geval gebleken”.
"Bovendien besefte de EU met schrik tijdens de Russisch-Georgische oorlog in augustus 2008 dat het Kremlin bereid was om indien nodig geweld te gebruiken om de verbreiding van westerse invloed in voormalige sovjetrepublieken een halt toe te roepen […] Vervolgens ging de economie van de Oekraïne onderuit door de financiële crisis. Het land overleeft op het moment door een lening van 16,4 miljard dollar van het Internationaal Monetair Fonds […] Maar het ergste van alles is dat de Oranje Revolutie er niet in is geslaagd om de corruptie uit te roeien die diep in de Oekraïense bedrijven is doorgedrongen, voornamelijk in de energiesector. De corruptie is vervlochten met persoonlijke animositeit en schimmige connecties met Russische belangen die de Oekraïense poltieke arena verpesten. Al deze problemen”, concludeert The Financial Times, "zijn een reden waarom veel van de 27 lidstaten geen zin hebben om de Oekraïne zelfs maar een vage belofte te doen dat het land op een dag misschien uitgenodigd zal worden om toe te treden tot de EU”.
