Kies een taal
In de dramatische tijden waarin we sinds gistermiddag [8 februari, red.] en de hele nacht door al verkeren, is Griekenland, zoals werd gehoopt, toch niet bestand gebleken tegen de door zijn schuldeisers opgelegde druk. De partijen hebben al bij voorbaat 'ja tegen alles' gezegd, behalve tegen een verlaging van de pensioenen. Op dit punt lijken de schuldeisers Griekenland enige tijd te gunnen om de doelstellingen weer in evenwicht te brengen, maar feitelijk is het ultimatum van de trojka aanvaard.
Griekenland heeft gevochten om zijn pensioenen en in deze chaos is dat zeker waardevol. Er heerst immers chaos: de extra recessie die ontstaat als gevolg van deze nieuwe maatregelen is niet in de boeken opgenomen. Terwijl de inkomsten in januari zijn gekelderd, zijn de structurele doelstellingen [terugdringing van het begrotingstekort. red.] niet gehaald en maatschappelijke verdraagzaamheid, sociale vrede en ontwikkeling achterwege gebleven.
Onze deelname aan de eurozone loopt ondanks alles nog net zoveel gevaar als hiervoor en misschien zelfs nog wel meer. Er is geen enkele garantie, simpelweg omdat alles wat er nog binnenkomt niet is bestemd om in de euro te blijven, maar uitsluitend om onze schuldenlast te verlichten. Dat is nu juist de achilleshiel in deze onderhandelingen.
Nationale soevereiniteit boet aan betekenis in
In werkelijkheid gaat Griekenland zelf met pensioen: nadat de partijleiders hun handtekening hebben gezet onder de bezuinigingsvoorstellen en zodra het parlement hierover heeft gestemd, boet onze nationale soevereiniteit in aan betekenis. Dan is de weg vrij om ons wat voor beleid dan ook op te dringen en politieke ontwikkelingen, in welke vorm dan ook, leiden ons land naar een impasse met een explosie aan concurrentie. Niet in de Griekse economie, maar tussen de samenleving en haar politieke vertegenwoordiging, tussen recessie en de hoop op herstel, die op sterven na dood is.
Het land lijkt op weg naar een periode die vergeleken kan worden met een interbellum, en daardoor neemt de hoop op 'licht aan het eind van de tunnel' ook steeds verder af. Zonder ook maar enige vorm van nationale hervorming voor elkaar te hebben gebokst. We zijn erin geslaagd onze plek in de eurozone te verpesten en dat blijft ook zo, want de bezuinigingsmaatregelen zullen eerder strenger worden dan soepeler.
Werkelijkheid toont het tegendeel
Koste wat het kost in de eurozone blijven om geen afbreuk te doen aan de samenleving. Dat is feitelijk het enige waarover onze leiders hadden moeten onderhandelen. En laat dat nu net het enige zijn dat onze minister van Financiën niet heeft genoemd vlak voor zijn vertrek naar de vergadering van de ministers van Financiën van de eurolanden [9 februari, red.]. "Ik vertrek naar Brussel in de hoop dat de vergadering van euroministers van Financiën doorgang vindt en dat er een positief besluit wordt genomen ten aanzien van het noodpakket [financiële steun, red.]. Het hangt van deze financiële hulp af en van de vraag of we onze schuldenlast al dan niet kunnen verlichten of ons land de komende jaren overleeft. Bovendien hangt de plek van ons land in de eurozone en zelfs onze plek in Europa hier vanaf."
Maar hij is de enige die dat beweert. De werkelijkheid toont ons het tegendeel.
Onderhandelingen
Akkoord net op tijd
De Griekse politieke partijen die het beleid van premier Lucas Papademos ondersteunen, hebben met veel moeite overeenstemming kunnen bereiken over nieuwe - en door de trojka (EU, ECB, IMF) geëiste - bezuinigingen. Door het akkoord kan de trojka nu zijn toestemming geven voor nieuwe noodsteun (130 miljard euro) aan Griekenland waardoor Athene zijn rekeningen kan blijven betalen, schrijft de Financial Times. Het groene licht kwam enkele uren voor het begin van een cruciale vergadering van de ministers van Financiën van de eurozone in Brussel die zich over de Griekse bezuinigingsplannen buigen. De belangrijkste Griekse vakbonden verzetten zich tegen de nieuwe bezuinigingen en hebben opgeroepen tot een tweedaagse staking vanaf 10 februari.
