**De onderhandelingen over het akkoord waren niet eenvoudig en evenmin stond een gunstige uitkomst van tevoren vast. De besprekingen tussen de ministers van Financiën van de monetaire unie duurden tot diep in de nacht. Er moesten een groot aantal lastige klippen worden omzeild. Natuurlijk moeten we een hoge prijs betalen voor de nieuwe kans die ons gisteren is geboden. In zekere zin ligt de bal nu bij ons.
De afgelopen twee jaar hebben we de gestelde doelen niet gehaald en om deze achterstand in te lopen, moeten we nog bergen werk verzetten. De last die we nu moeten dragen, is daarom in wezen groter dan de offers die we geaccepteerd hebben met het bezuinigingsplan [van de regering] waarmee ons parlement op zondag 19 februari heeft ingestemd. [Dit plan behelst 3,3 miljard euro aan besparingen voor dit jaar en voorziet in een verlaging van het minimumloon en een korting op de pensioenen.]**
Meer deugdelijkheid en verantwoordelijkheid
**Ditmaal hebben we geen speelruimte meer en mogen we niet langer fouten maken. Overigens is dat ook de eerste zorg van onze partners en schuldeisers, die ons een strengere controle op de hervormingen in de maag splitsen, hervormingen die koste wat kost moeten slagen. Uit de wijze waarop de onderhandelingen zijn gevoerd, kunnen we afleiden dat ze voortaan strenger zullen optreden als wij in gebreke blijven.
Onze partners dienen echter wel te beseffen dat als zij ons echt willen helpen, het niet voldoende is om de schulden en het tekort te beteugelen. De recessie moet eveneens worden afgeremd. Snijden in de inkomens is duidelijk niet de enige benodigde maatregel om uit de crisis te komen.
In feite wordt van ons gevraagd ditmaal meer deugdelijkheid en verantwoordelijkheid aan de dag te leggen dan we de afgelopen twee jaar hebben gedaan. Ook moet het accent worden gelegd op ontwikkeling. Gebeurt dat niet, dan zullen zeer binnenkort nieuwe bezuinigingsinspanningen van ons worden verlangd.**