Kies een taal
Frankrijk is in rouw: de overleden parachutisten worden met militaire eer begraven en voor de vermoorde kinderen en hun onderwijzer wordt een kaddisj gebeden. Het is riskant vooruit te lopen op de motieven van de moordenaar, die bij de drie series moorden kennelijk hetzelfde wapen heeft gebruikt. Welk verband kan er gelegd worden tussen deze antisemitische misdaad voor een joodse school en de moord op Franse militairen, van wie er twee moslim waren? Er is geen enkel bewijs om de hypothese van racistische misdrijven te ondersteunen en evenmin kan worden uitgesloten dat het om een psychopaat gaat.
Nu het onderzoek in volle gang is, moeten de kandidaten, en vooral de huidige president, zich niet laten verleiden om deze misdaden uit te vergroten, verkeerd te interpreteren of er politieke munt uit te slaan. We hebben in het verleden gezien hoe verkiezingen kunnen worden vervuild door een opzienbarend nieuwtje of door militaire operaties die met het oog op electorale doeleinden worden uitgevoerd.
De weg tussen gegronde solidariteit en mededogen met de opnieuw getroffen joodse gemeenschap en het gebruik voor eigen gewin, is smal. Tot op heden hebben de kandidaten nog geen uitglijder gemaakt. Ze hebben zelfs een dag lang hun optredens en uitspraken in het openbaar beperkt.
Bij deze drama's is nationale eenheid, een begrip dat vaak is misbruikt, het enige waardige antwoord. Dat is het beste eerbetoon aan de drie soldaten, de drie kinderen en hun onderwijzer die zijn omgebracht. De kiezers behoren de kandidaat of kandidaten die minachting voor deze republikeinse houding toont of tonen, daarop af te rekenen.
