Kies een taal
Wie de ontmoeting tussen de leiders van [de socialistische partij, red.] PASOK, Nieuwe Democratie [ND, rechtse partij, red.] en [de links-radicale coalitie, red.] Syriza op zondag 13 mei op een afstandje heeft gevolgd en weet wat de ware motieven van deze leiders afzonderlijk zijn, moet zich krom gelachen hebben.
Het hele gebeuren had duidelijk het karakter van een komedie, met een platte humor, terwijl de als cruciaal beschouwde ontmoeting eerder aanleiding was voor een drama: waar het om ging, was dat de drie leiders samen met de president van Griekenland [Karolos Papoulias, red.] zouden bekijken of het mogelijk was een coalitieregering te vormen met bepaalde partijen, of dat het land zich erop moest voorbereiden om in juni nieuwe parlementsverkiezingen te organiseren.
Eigen belang
Sommige politici hebben een glashelder doel, waarbij het vooral om hun eigen belang draait. Zo zouden verkiezingen een eerder verkiezingsresultaat van hun partij kunnen doen vergeten of tenietdoen. Laten wij eens kijken waar deze partijleiders, ieder voor zich, op uit zijn:
De leider van Nieuwe Democratie [ND, red.], Antonis Samaras, wil hoe dan ook geen nieuwe verkiezingen. Maar deze obsessie is misplaatst, vooral als we afgaan op het resultaat van ND bij de verkiezingen van 6 mei [18,85 procent van de stemmen, red.]. In plaats van hem een meerderheid op te leveren, zoals Samaras had gehoopt, hebben deze verkiezingen de deur naar een politieke toekomst dichtgegooid. ND behaalde de laagste score uit zijn geschiedenis.
Na dit resultaat had Samaras moeten worden afgezet als partijleider, als er geen kans was dat hij deel zou uitmaken van een coalitieregering en als er geen zicht was op nieuwe verkiezingen over een maand. Temeer omdat ND met een belachelijk lage score toch maar de grootste partij is geworden, met een aantal zetels in het parlement dat twee keer zo groot is als waarop ze recht hadden (108 van de 300 zetels, dankzij een bonus van 50 zetels die volgens de wet wordt toegekend aan de partij die de meeste stemmen behaalt bij de verkiezingen).
Bonus opstrijken
Maar als er inderdaad nieuwe verkiezingen komen, dan wordt Syriza waarschijnlijk de grootste partij en zal deze de bonus opstrijken. In dat geval verliest ND vijftig à zestig zetels. Als dat daadwerkelijk gebeurt, moet Antonis Samaras de partij met stille trom verlaten, als hij niet wil worden verscheurd door partijgenoten die op zijn post azen.
Evangelos Vénizelos zit in hetzelfde schuitje. PASOK is uitgerangeerd, valt ten prooi aan verdeeldheid en staat op het punt om van het politieke het toneel te verdwijnen, na de 13,18 procent [41 zetels, red.] die de partij op 6 mei behaalde. Daarom probeert de leider van PASOK de partijen tot elkaar te brengen. Als Vénizelos niet deelneemt aan een volgende regering, staat hem dezelfde toekomst te wachten als Samaras. Hij zal er dus alles aan doen om een regering te vormen en om te voorkomen dat hij buiten spel wordt gezet.
Daar tegenover staan Alexis Tsipras en zijn Syriza [die op 6 mei 16,78 procent van de stemmen en 52 zetels behaalde, red.]. Deze partij vertolkt de gevoelens die breed onder de bevolking leven tegen het ´memorandum´ [het document dat de Griekse regering met de trojka EU-ECB-IMF heeft ondertekend over de bezuigingsmaatregelen en hervormingen die moeten worden doorgevoerd in ruil voor financiële steun, red.]. Gezien de snelle opkomst die zij doormaakt, heeft Syriza er alle belang bij om op nieuwe verkiezingen aan te sturen, want dan zou de partij wel eens op 120 of 130 zetels kunnen uitkomen — een historische score voor links. Tsipras heeft dan ook besloten om de traditionele partijen niet te steunen.
Enige hoop gevestigd op Kouvelis
Als we eerlijk zijn, moeten we toegeven dat Alex Tsipras er geen enkel belang bij heeft om zitting te nemen in een regering met Nieuwe Democratie en PASOK, die samen 149 zetels hebben [voor een meerderheid in het parlement zijn 151 zetels nodig, red.], en dat hij zijn geloofwaardigheid bij de Grieken zou verliezen als hij dat wel zou doen.
De enige hoop is dus gevestigd op Fotis Kouvelis, de leider van Democratisch Links. Maar hij is er niet in geslaagd Tsipras te overtuigen. Als Kouvelis uiteindelijk besluit zich aan te sluiten bij PASOK en ND, dan zouden zij met elkaar weliswaar 168 zetels hebben, terwijl ze slechts door 38 procent van de Grieken worden gesteund...
Commentaar
Duitsland ontbiedt de EU
"De Duitsers behandelen Griekenland en Europa hetzelfde als Yoegoslavië", protesteert To Vima. De site van het weekblad schrijft dat "de verkiezingen in Noordrijn-Westfalen een enorme draai om de oren voor Merkel betekenen: de verkiezingen daar zijn omgezet in een nationaal referendum tegen het bezuinigingsbeleid". Op dezelfde dag verscheen ook het artikel van Der Spiegel waarin "spottende opmerkingen werden gemaakt over het lot van Griekenland" en het blad opriep tot een vertrek uit de euro. "Berlijn, beginnend met Griekenland, ontbindt Europa", schrijft To Vima: "Ze doen met ons land hetzelfde als met Yoegoslavië begin jaren negentig, maar nu doen ze het met financiële bommen."
