Nieuws Economische crisis
Boutique italienne dont les patrons sont partis en vacances.

Vergeet het "Europese model"!

Uit de crisis komen zonder de sociale voordelen waar de inwoners van de EU van profiteren aan de kaak te stellen? Een illusie, verzekert de Poolse commentator Marek Magierowski.

Gepubliceerd op 25 februari 2010 om 18:00
Boutique italienne dont les patrons sont partis en vacances.

4.048.493 personen. Dat is het aantal werklozen die aan het begin van de maand in Spanje geregistreerd stonden. Het dagblad El Mundo heeft een reportage gepubliceerd over hun dagelijks leven. Teresa Barbero, telefoniste, wil emigreren naar Zwitserland of Duitsland. "Ik heb al anderhalf jaar geen werk meer, mijn partner ook niet. We hebben een heel hoge lening af te lossen. Het is moeilijk. We leven meer dan bescheiden", vertelt deze Madrileense van 32 jaar.

De situatie is vergelijkbaar in andere West-Europese landen die bijzonder zwaar getroffen zijn door de crisis, zoals Griekenland, Portugal en het Verenigd Koninkrijk. Jammer genoeg zijn ook de remedies die de regeringen inzetten om de economieën te herstellen steeds ongeveer hetzelfde. Meer staatsbemoeienis met de economie, hogere belastingen, en herhaalde mantra’s over de ‘echte’ schuldigen van de crisis, te weten de gierige bankiers en de speculanten. En kijk vooral uit voor degenen die in opstand durven te komen tegen de privileges van de ene of de andere sociale groep, ze stevenen af op een miniburgeroorlog, een regen van straatstenen en waterkanonnen.

Het 'Oude Continent' bevindt zich in een impasse. De Europese politici winnen al jarenlang verkiezingen dankzij beloften over werkgelegenheid en fatsoenlijke salarissen, beschikbare woningen, lange vakanties en een gelukkig leven zonder risico’s. In een van zijn eerste openbare verklaringen zei de voorzitter van de Europese Raad Herman Van Rompuy dat de Unie moest zorgen voor het behoud van de Europese levensstijl, alsof hij niet wist dat dit voor Europa de kortste weg naar een economische ramp inhoudt.

De Europese levensstijl, dat betekent ook inhouding van de helft van de inkomens van de belastingplichtigen, de 35-urige werkweek en een staatsschuld die hoger is dan het BBP. De Europese levenstijl, dat is vaak een ode aan de luiheid en minachting voor het kapitalisme. Het is ook de wijdverbreide overtuiging dat de staat er altijd zal zijn om ons op moeilijke momenten te helpen. Denkt Europa dat dit de juiste manier is om te concurreren met China? Laat me niet lachen!

Nieuwsbrief in het Nederlands
Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp