Kies een taal
Er hangt vanmorgen in het hele land een bedrukte sfeer na de aankondiging door de regering van een nieuw bezuinigingsprogramma dat ernstige inkomstendalingen en een afname van de levensstandaard tot gevolg heeft. Het betreft allereerst de ambtenaren en gepensioneerden, maar eveneens de werknemers in de privésector. Eerste minister George Papandreou heeft gesproken op bevel van buitenlandse machten die in het ons land nu voor het zeggen hebben: het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Europese Unie (EU).
Een halve eeuw na de oprichting van de socialistische partij (PASOK) heeft deze partij de Kerst- en Paasuitkeringen [13e en 14e maand] en het betaald verlof voor ambtenaren en gepensioneerden afgeschaft. Het wordt allemaal wel vervangen door een premie, maar die is zo veel lager dat er beter over een aalmoes kan worden gesproken. Bovendien zal deze waarschijnlijk snel tot nul worden gereduceerd en door de feiten achterhaald zijn. Er mag dus niet worden uitgesloten dat de regering deze rechten intrekt. Maar dit krachtige, ongekende snijden in de sociale werkelijkheid en in het nadeel van de ambtenaren gaat Papandreou echter nog niet ver genoeg: zo heeft hij een extra korting aangekondigd van 8% op hun salarissen, wat leidt tot een inkomensdaling van 20% in twee maanden! Na deze maatregelen zal iedere ambtenaar tussen de 15 en 30% van zijn jaarinkomen verliezen.
Het gaat dus ongetwijfeld om de meest antisociale maatregelen die Griekenland ooit heeft gekend, in ieder geval sinds meer dan een eeuw. Ze druisen ook nog op opvallende wijze in tegen beloften die tijdens en na de verkiezingen door de Eerste minister en de PASOK zijn gedaan. Dit schaadt de politieke geloofwaardigheid van Papandreou en de hele regering enorm. Economisch gezien zullen de bezuinigingsmaatregelen allereerst de basis treffen voordat het doel, verlaging van het staatstekort, wordt bereikt. Zo zal het BBP van ons land dit jaar met 4% dalen. In 50 jaar is dit slechts één keer eerder gebeurd: in 1974, als gevolg van zowel de oliecrisis als de chaos die volgde op de mislukte staatsgreep in Cyprus en de invasie in het noorden van het eiland door het Turkse leger, die leidde tot de val van het kolonelsregime en de dreiging van een oorlog met Turkije. Dat alles had een daling van het BBP van 6,4% tot gevolg.
Maar nu liggen de zaken heel anders. De staatsschuld moet worden herzien: van 115% in 2009 zou deze waarschijnlijk in 2014 naar 140% kunnen groeien. Afgezien van de economische aspecten hebben de maatregelen ook een ethische kant: ze zijn namelijk zeer onrechtvaardig. Er zijn mensen rijk geworden door de staatskas te plunderen en toch moeten de ambtenaren en gepensioneerden voor de schade opdraaien. We hebben te maken met een kras beleid dat de rijkdom verkeerd herverdeelt, dat in feite alleen de geldheerschappij beloont. Niet één Griek gelooft dat er een verband bestaat tussen de staatsschuld en het staatstekort en het aangekondigde snijden in de inkomens. Het ergste is dat de net aangekondigde maatregelen de Europeanen nog altijd niet hebben overtuigd. Ze sluiten dan ook extra maatregelen niet uit indien die nodig mochten blijken.
