Kies een taal
Denemarken heeft absoluut geprofiteerd van zijn toetreding, ongeacht langs welke economische of politieke meetlat we het ook bekijken. De voorbeelden zijn legio: het vrije verkeer van personen, goederen en kapitaal, de interne markt, het gemeenschappelijke milieubeleid, de samenwerking op het gebied van onderzoek en innovatie, de grensoverschrijdende strijd tegen terrorisme en criminaliteit enzovoorts.
Toch is er in deze jaren van crisis in Europa sprake van een groeiend scepticisme ten aanzien van de EU. Onder gereputeerde waarnemers in Denemarken en andere Europese landen heerst ongerustheid over de vraag of het project nog net zo rationeel is als vroeger.
Betalen voor nalatigheid van andere landen
Maar de economische problemen worden niet veroorzaakt door de EU. Het langdurige karakter van de crisis heeft vooral te maken met het feit dat bepaalde Europese landen een welvaartsstaat hebben die te groot, te duur en te inefficiënt is geworden, en dat ze die niet hebben weten te moderniseren. Verschillende lidstaten hebben weliswaar al hervormingen doorgevoerd, maar over het algemeen zijn de doorgevoerde wijzigingen te beperkt en hebben ze weinig gevolgen. Om uit de crisis te komen moeten Denemarken en de andere lidstaten zich gaan voorbereiden op de periode ná de crisis. Hoe meer verstarde welvaartsstaten in Europa worden hervormd, hoe beter dat is.
In deze jaren van crisis moeten de rijke lidstaten binnen de EU het meest betalen voor de nalatigheid van andere landen. Daarom heerst er ontevredenheid binnen een groep hervormingsgezinde landen, waaronder Denemarken, die al een poging hebben gedaan om hun begrotingen te laten krimpen en hervormingen door te voeren om uit de problemen te komen. Die ontevredenheid hangt samen met het feit dat ze mede moeten opdraaien voor de kosten. Het alternatief voor hervormingen is eindigen in een positie zoals Griekenland, en dat zou de mogelijkheden van Europa om uit te groeien tot een vergelijkbare macht als de Verenigde Staten en China teniet doen.
Dringend behoeft aan actie
Zoals de Deense minister van Europese zaken, Nicolai Wammen, al schreef: er zijn krachtige argumenten om eens goed na te denken over de wijze waarop Denemarken het meest kan profiteren van de Europese samenwerking. Daarom vraagt hij om een akkoord tussen de politieke partijen over het Europees beleid. Hij heeft het goed gezien dat er een heldere strategie moet zijn voor de wijze waarop Denemarken een bijdrage kan leveren aan het meer zichtbaar maken van de EU.
Er is dringend behoefte aan actie, vooral nu de Deense premier [Helle Thorning-Schmidt, red.] een moedig initiatief aandraagt. Maar ook de grote conservatieve partij in Denemarken, Venstre (de liberalen), moet haar best doen en met ideeën komen. Dat moet gebeuren terwijl er tegelijkertijd wordt onderkend dat de hele last vooral zal rusten op de twee grote volkspartijen, de sociaaldemocraten en de liberalen. Daarom zouden de zittende premier (sociaaldemocraat) en zijn uitdager, de vroegere premier Lars Løkke Rasmussen (liberaal) snel een politiek akkoord moeten sluiten voor de lange termijn over het Europees beleid van Denemarken voor de komende jaren. Daarna kunnen ze dan de overige pro-Europese partijen aanspreken.
2013 wordt een beslissend jaar voor de Europese Unie en we moeten dus gewoon een plan klaar hebben liggen waarin zowel aandacht wordt besteed aan de garantie dat de bevolking de EU steunt als ook aan de vraag hoe we een plaats kunnen innemen in het centrum van Europa.
