Kies een taal
Om zich nog verder kunnen ontwikkelen tot een ware “e-staat”, zou er aan iedereen die het land binnenkomt een Estse digitale identiteit moeten worden toegekend. Anders gezegd zou de staat er alles aan moeten doen om de mensen die het land hebben verlaten, Estse burgers of buitenlanders die er voor korte of langere tijd woonden, als e-inwoners te blijven binden. Daarmee zou het land aan geloofwaardigheid winnen en investeerders trekken.
En de Esten kunnen aantonen dat dit allemaal geen sciencefiction is. De basisstukken voor een e-Estland zijn de identiteitskaart en een systeem voor de uitwisseling van digitale gegevens, X-tee, die alweer zijn tiende verjaardag viert. Ongeveer 500.000 mensen gebruiken hun digitale identiteitskaart als identiteitsbewijs voor het zetten van een elektronische handtekening.
Steun voor reputatie e-tijger
Het percentage internetgebruikers (78,6%) is er een van de hoogste ter wereld. Een handige gebruiker kan alles regelen vanachter zijn computer of zijn mobiele telefoon. Er bestaat een e-politie, e-gezondheidszorg, digitale recepten, e-winkels, e-betalingen, parkeermeters per telefoon, een e-handelsregister en ga zo door.
Voor Mari Pedak, adviseur van de Academie van de e-regering, “is het nu tijd dat de staat een nieuwe sprong maakt, want binnen de fysieke staat is nu een tweede ontstaan, de digitale”. Volgens haar zou Estland actief, of zelfs agressief, zijn concept van “e-staat” moeten verkopen. Naast de steun die dat zou betekenen voor de reputatie van het land als e-tijger, zou dat ook werkgelegenheid scheppen in de IT-sector.
Verwijzend naar de binnenlandse en buitenlandse talenten die het land hebben verlaten, suggereert Mari Pedak het volgende: “Laten we ervoor zorgen dat ze aan Estland verbonden blijven. Daarmee wordt de kans dat ze ooit terugkomen, groter, al is het maar voor een tijdje. We moeten ervoor zorgen dat ze Estland niet vergeten”, voegt ze eraan toe.
Ook voor niet-Esten digitale identiteit toestaan
Het Estland van de e-burgers zou het land van de e-burgers zijn die binnen een digitale omgeving hun digitale identiteitskaart als identiteitsbewijs gebruiken. In dat geval zou de staat moeten toestaan dat degenen die geen Ests staatsburger zijn of een Estse verblijfsvergunning hebben, ook om een digitale identiteit kunnen vragen.
De Academie van de e-regering wil iedere vreemdeling die legaal Estland binnenkomt, in staat stellen een digitale identiteit aan te vragen die onmiddellijk toegang geeft tot de meeste digitale diensten. “De expats die zich hier vestigen zijn hoger opgeleid en verdienen meer dan de gemiddelde burger”, merkt de oprichter van de Academie, Ivar Tallo, op. “Zelfs al zijn het er niet zoveel, toch zouden onze banken en de telecommunicatiesector ze als klant moeten willen hebben.”
Niet veel tijd meer
Tegenwoordig kunnen het management of de aandeelhouders van nationale bedrijven die in het buitenland wonen, de Estse e-diensten niet gebruiken omdat zij niet allemaal over de identiteitskaart van het land beschikken. Door het gebruik van e-diensten mogelijk te maken, kan bijvoorbeeld ook vanwege veiligheidsredenen iemands identiteit gecontroleerd worden.
“Van de andere kant zou dat aanzetten tot investeringen in Estland en zou het vertrouwen in alle zakelijke procedures verhoogd worden. Op de langere termijn zou dat voor Estland een financieel voordeel kunnen opleveren, omdat er meer buitenlanders zullen komen als ze zien dat de procedures via e-diensten kunnen worden afgehandeld”, zegt Mari Pedak.
Volgens Tallo rest Estland niet veel tijd meer: zodra Duitsland ook het gebruik van een digitale identiteitskaart algemeen doorvoert, zal de Estse roem snel verbleken.
