Kies een taal
“Op basis van het beginsel van het nationale multiculturalisme hebben we verschillende culturen aangemoedigd hun eigen leven te leiden, los van elkaar en van de heersende stroming”, stelde premier Cameron tijdens de internationale veiligheidsconferentie in München. “We zijn er niet in geslaagd een visie te ontwikkelen van een samenleving waar zij graag bij willen horen." Cameron zei dat dit had geleid tot het feit dat "sommige mensen er niet in slagen de verschrikkingen van gedwongen huwelijken onder ogen te zien" en dat dit tevens de voornaamste oorzaak van radicalisering is, wat kan leiden tot terrorisme.
De premier zei verder dat Groot-Brittannië een beleid moest gaan voeren van “stevig liberalisme” om waarden als gelijkheid, wetgeving en vrijheid van meningsuiting in alle lagen van de samenleving af te dwingen. Hij waarschuwde moslimgroeperingen dat ze iedere vorm van overheidssubsidie verliezen als ze de rechten van vrouwen niet bekrachtigen of integratie niet propageren. Alle immigranten in Groot-Brittannië dienen Engels te spreken en van scholen wordt verwacht dat ze de gangbare Britse cultuur doceren.
"Moreel relativisme betekent het absolute einde van een beschaving"
De redevoering werd door oppositiepartij Labour en moslimgroeperingen direct openlijk bekritiseerd om de “simplistische” aanpak, waarbij menigeen klaagde dat de toespraak op dezelfde dag werd uitgesproken als waarop drieduizend aanhangers van de extreemrechtse beweging English Defense League de tot nu toe grootste demonstratie organiseerden in Luton, in de buurt van Londen. Volgens de Britse krant the Guardian had een van de aanhangers gezegd dat “als Cameron voor ons in de bres wil springen, wij dat natuurlijk fantastisch vinden”.
The Times verwelkomde de redevoering en stelde dat het multiculturele credo van “tolerantie” niet langer voldoende is als antwoord op de moeilijke tijden waarin we leven. “Het credo is uitgebuit door extremisten en uit de maalstroom van verwarring over de eigen identiteit en een verwrongen beeld van godsdienstigheid zijn de bomaanslagen van 7 juli 2005, de gezwollen taal van de jihadisten en de cultus van het martelaarschap voor terroristen voortgekomen. De 18e-eeuwse Ierse filosoof Burke zei het al: niets, dat is het enige dat goede mensen hoeven te doen om het kwaad te laten zegevieren. Een groot deel van Groot-Brittannië ziet dit nu ook wel in."
“Multiculturalisme maakt deel uit van het bredere Europese fenomeen van moreel relativisme", vertelt Jonathan Sacks in het Londense dagblad, "een doctrine die aan invloed won als reactie op de Holocaust. Er werd gesteld dat zodra er een standpunt werd ingenomen over morele kwesties, dit een teken van een 'autoritaire persoonlijkheid' was. Een moreel oordeel werd beschouwd als eerste stap in de richting van fanatisme. Maar moreel relativisme betekent het absolute einde van een beschaving."
"Miljoen versies van consumentenkapitalisme in een 24-uurseconomie"
“Met zijn redevoering in München heeft Cameron zich geschaard achter die vreselijke Angela Merkel”, fulmineert Yasmin Alibhai-Brown van de Britse krant the Independent en voegt er nog aan toe dat het “een schandaal” is om tijdens een internationale veiligheidsconferentie een redevoering te houden die voornamelijk voor het eigen land is bedoeld. “Ik begrijp dat onze burgers nerveus worden van de Britse moslims die eindeloos eisen blijven stellen, die vol woede en moordlustige plannen zitten of ervoor kiezen om in een getto te leven. Maar de nationale ontevredenheid in het hele land wordt vooral veroorzaakt door de enorme bezuinigingen die deze regering er door heeft geduwd. Moslims en migranten worden gebruikt om de aandacht van de burgers af te leiden van de geplande chaos die door deze impopulaire coalitie wordt doorgevoerd.”
Madeleine Bunting gaat in the Guardian nog een stap verder. “De toespraak van Cameron wordt ingegeven door heimwee naar een sterke nationale, collectieve identiteit en het gevoel dat normen en waarden worden gedeeld. Maar na een generatie van individualisme en globalisering zijn vele vormen van collectieve identiteiten zwakker geworden of er is afstand van gedaan. Veel instituten die uitdrukking gaven aan en doordrongen waren van een sterk nationaal bewustzijn, of dat nu politieke partijen, vakbonden of christelijke kerken zijn, raken in verval. Het stelsel van institutioneel leven, waarmee we normen en waarden lieten zien, is afgedankt en dat blijkt in het voordeel van de individuele vrijheid. De 'visie op de samenleving' die Cameron met klem als noodzakelijk betoogt, is in feite al aan de gang – in een miljoen versies van consumentenkapitalisme in een 24-uurseconomie en propageert hebzucht.”
