Demonstratie in Rome tijdens de internationale dag voor de uitbanning van geweld op vrouwen.

“Basta!”, Italiaanse vrouwen hebben er genoeg van

Op 13 februari gaan Italiaanse vrouwen de straat op. Hun eis: respect voor hun waardigheid en meer gelijkheid. Daarnaast willen ze de aantasting van hun imago aan de kaak stellen die als gevolg van de recente seksuele schandalen rond Silvio Berlusconi naar voren is gekomen, aldus de Italiaanse schrijfster Dacia Maraini.

Gepubliceerd op 11 februari 2011 om 15:37
Demonstratie in Rome tijdens de internationale dag voor de uitbanning van geweld op vrouwen.

Op 13 februari aanstaande gaan vrouwen de straat op om te protesteren. In heel Italië. Dit bericht gaat als een lopend vuurtje over het internet, terwijl er nauwelijks aandacht aan wordt besteed in de Italiaanse kranten. Internet lijkt in het vervolg het snelste en meest vrije instrument om informatie te verspreiden. Het web heeft er immers ook voor gezorgd dat duizenden mensen de straat op gingen om te demonstreren tegen het arrogante despotisme van de Egyptische regering.

Wat eisen de Italiaanse vrouwen nu? Paradoxaal genoeg eisen ze in een land dat zichzelf als vrij beschouwt hetzelfde als de jongeren in Tunesië en Egypte: vrijheid van meningsuiting, meer democratie, een betere toegang tot de arbeidsmarkt en een oorlogsverklaring aan de corruptie. In Italië, een van de meest ontwikkelde landen ter wereld, zijn we getuige van een toenemende verachting van de ideeën en wensen van vrouwen en van een druk om vrouwen te laten terugkeren naar het aanrecht, zonder dat het iemand kennelijk iets kan schelen. Op hun beurt verliezen vrouwen steeds vaker hun baan en hun aanzien. Italië is in Europa het land met het geringste aantal vrouwen met een baan buitenshuis. Het is ook het land waar jaarlijks steeds minder vrouwen zijn vertegenwoordigd bij instanties of een machtspositie bekleden, afgezien van een paar opzienbarende uitzonderingen.

Gemakkelijke prooi voor leiders en gewetenloze manipulatoren

In de houding van jongere generaties is een hebzuchtige opvatting over intermenselijke betrekkingen in de plaats gekomen voor een samenleving waarin mensen in hun waarde worden gelaten en waar de sociale status wordt bepaald door prestaties en capaciteiten. Het advies aan jongemannen luidt dat ze hun intellectuele vaardigheden moeten ontwikkelen om zich vervolgens goed te kunnen verkopen op de wereldmarkt. Jonge vrouwen krijgen het advies om het enige dat op de markt altijd meerwaarde zal houden, een lichaam dat direct kan worden benut, zo snel en zo goed mogelijk te verkopen, want in tegenstelling tot vaardigheden slijt een lichaam in de loop der jaren. Als dat geen subtiele, obsessieve en afschuwelijke aansporing tot vrouwelijke prostitutie is?

Voor alle duidelijkheid: deze situatie bestond ook al ten tijde van Tolstoi. De beroemde Russische schrijver had de moed om zowel in zijn romans als in zijn essays te beweren dat het huwelijk niets anders is dan een veemarkt, waar de lichamen van jonge meisjes worden verkocht aan degene die het meeste biedt. Dit had tot gevolg dat er generaties talentvolle vrouwen met buitengewone vaardigheden werden opgeofferd, en dat bekwame hersenen en harten dagelijks werden gekweld. Niemand bekommerde zich om deze offers. Toch sloofde het hele gezin zich in die tijd al uit om te voorzien in de behoeften van de jongeren en hun drang naar vrijheid. Tegenwoordig vervult de cultuur van de markt deze rol en dat gebeurt vooral door de gekunstelde verleidingen van de televisie, de mode en voor een groot deel ook door de filmindustrie. Het is dan ook geen toeval dat deze hebzuchtige mentaliteit gepaard gaat met de weinig democratische verkiezing van een charismatische regeringsleider.

Nieuwsbrief in het Nederlands

In zijn essay over de psychologie van de massa laat Wilhelm Reich de vervlechting van angst, illusie, afgunst en frustraties goed zien, die aan de basis ligt van alle pogingen om een autoritair regime in het zadel te krijgen. Vrouwen zijn de eerste die zich voor dat karretje laten spannen. Hun historisch bepaalde behoefte aan een baas, verinnerlijkt dankzij de feitelijke en symbolische slagen die ze hebben moeten incasseren, maakt hen tot een gemakkelijke prooi. Laat dat nu precies zijn waar de leiders en gewetenloze manipulatoren van de wereldwijde markt op rekenen.

Tegenstanders

Een moraliserende kruistocht

Ik ben het er niet mee eens”, kopt Panorama op de voorpagina. Het Italiaanse tijdschrift, in handen van de familie Berlusconi, wijdt een heel artikel aan “vrouwen die niet gaan demonstreren” op 13 februari, omdat “de vrouwelijke waardigheid iedere dag moet worden veroverd. Zonder moraliserende slogans of politieke bijbedoelingen”. In het artikel wordt een woedende Giuliano Ferrara, directeur van il Foglio en initiatiefnemer van een tegendemonstratietegen het hypocriete neopuritanisme” geciteerd. Volgens hem is “het fanatieke moralisme dat zich meester heeft gemaakt van een groep rechters die zijn neus ophaalt voor politici en kritiek heeft op parlementsleden (…) de dodelijke ziekte waar Italië aan lijdt”. In Corriere della Sera keert ook schrijfster Maria Nadotti zich tegen de demonstratie van 13 februari, met als argument dat het hier gaat om “een vorm van racisme, seksisme en snobisme: vrouwen die zich opofferen door vroeg te gaan slapen tegenover vrouwen die met de baas slapen, zedelijkheid tegenover apathie, de ziel tegenover het lichaam”. Volgens Nadotti bezitten “mannen en vrouwen dezelfde tegenstellingen, ze maken deel uit van ons wezen”. En ze waarschuwt: “Wee degenen die ons scheiden door ons tegen elkaar op te zetten!”

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp