Demonstratie voor een generaal pardon van illegalen in Brussel. Foto: Skender.

Lichtpuntje voor (een deel) asielzoekers

Twee weken na een verscherping van het asielbeleid, heeft Italië de uitzetting van duizenden illegalen opgeschort. In België heeft de regering een akkoord bereikt om een generaal pardon te verschaffen aan duizenden asielzoekers. Een positieve stap voorwaarts, erkent de pers in deze landen, maar helaas gaan de maatregelen gepaard met vage toezeggingen.

Gepubliceerd op 20 juli 2009 om 17:33
Demonstratie voor een generaal pardon van illegalen in Brussel. Foto: Skender.

Het generaal pardon van Maroni en Sacconi zal de geschiedenis ingaan als het generaal pardon waarbij het aantal buitenlanders in het multiculturele Italië op 5 miljoen werd gebracht,” aldus de krantIl Sole 24 Ore over het “legalisatiebesluit” dat de Italiaanse ministers van Binnenlandse Zaken en Werkgelegenheid zojuist hebben genomen. Met dit besluit wordt de maatregel teruggedraaid om illegaliteit als misdrijf aan te merken als onderdeel van het pakket veiligheidsmaatregelen dat op 2 juli was aangenomen. maar die nog niet in werking was getreden. “Het percentage buitenlanders in Italië komt zo in de buurt van dat van Frankrijk en Duitsland.”

Voor Gian Carlo Blangiardo van de Universiteit van Milaan Bicocca kan deze toekomstige “eenentwintigste Italiaanse regio” een remedie vormen tegen de structurele problemen van het land: de vergrijzing van de bevolking en het dalende geboortecijfer. Het generaal pardon is ingegeven door de noodzaak om duizenden immigranten die in dit land als hulp in de huishouding werken een verblijfsvergunning te verstrekken. “Het lijkt wel of de wetgever op twee gedachten hinkt,” aldus Valerio Ondia, verwijzend naar de discrepantie tussen de harde lijn van de overheid en de omvangrijke immigratieproblematiek. Onida veroordeelt de Italiaanse wet waardoor het sinds 2002 voor immigranten niet meer mogelijk is om via een werkgever het land binnen te komen en het besluit om het Verdrag van de Raad van Europa uit 1992 waarmee immigranten die langer dan 5 jaar in een EU-land wonen stemrecht wordt toegekend, links te laten liggen.

Het dossier legde het politieke klimaat in België lam. De leden van de regeringscoalitie slaagden er twee jaar lang niet in om overeenstemming te bereiken. Demonstraties, hongerstakingen en kerkbezettingen zijn aan de orde van de dag. Afgelopen zaterdag was dan eindelijk de kogel door de kerk: de ministers kwamen met “een reeks instructies” voor de in België verblijvende illegalen. “Illegalen: de overwinning van Van Rompuy” kopt de Franstalige krant Le Soirdie de nadruk legt op “het succes van de Premier” waardoor een einde wordt gemaakt aan dit “hete hangijzer dat zich voornamelijk afspeelde tussen de Franstalige partijen en de Vlaamse liberalen.”

Volgens de nieuwe legaleringsregels kunnen illegalen die het slachtoffer zijn geworden “van abnormaal lange procedures” een verblijfsvergunning aanvragen. Dat wil zeggen drie jaar voor gezinnen met schoolgaande kinderen en vier jaar voor anderen. In het besluit is ook een mogelijkheid opgenomen voor illegalen die in de Belgische maatschappij “verankerd” zijn. Dit houdt in dat rekening wordt gehouden met de mate van integratie van de aanvrager (kennis van een van de talen van het land, sociale banden in België, enz.). Hoewel er geen sprake is van een massale legalisering van asielzoekers, zouden er volgens het Vlaamse dagblad De Standaard toch zo’n 25.000 illegalen met deze nieuwe regeling gemoeid zijn.

Nieuwsbrief in het Nederlands

Dit akkoord is een “klein wonder” volgens de commentator van Le Soir “voor iedereen die al jaren op een besluit zit te wachten.” Maar de krant betreurt het dat het besluit in zijn huidige vorm – instructies en geen circulaire – geen lang leven beschoren zal zijn. “Het akkoord heeft een manco dat inherent is aan het hele immigratiebeleid in dit land; de tekst heeft geen reglementaire waarde. […] Alsof alles op asielgebied een tijdelijk karakter heeft dat van de ene op de andere dag kan verdwijnen afhankelijk van de grillen van de politiek.”

Ook de Vlaamse pers uit zich kritisch over dit magere resultaat. “De berg heeft een muis gebaard”, aldus De Standaard in een hoofdartikel. “Criteria voor de toekomst zijn er niet. Daar blijft de grootst mogelijke rechtsonzekerheid bestaan […] De ministers maakten hun huiswerk maar half”. In de krant Het Belang van Limburg vreest Jean-Marie Dedecker (Lijst Dedecker, populistisch rechts) vooral voor het zogenaamde aanzuigeffect: “Amerika heeft zijn green card, Europa heeft pas zijn blue card ingevoerd, maar in België geldt de ‘white’ card, een witte kaart waarmee iedereen die hier aankomt zich definitief kan vestigen”.

Ook Paul Biret vanLa Libre Belgique maakt zich ongerust over de "vage juridische contouren" van de tekst en de onduidelijke "rol van coördinator" van de Premier. Hij anticipeert op de reacties van de politiek: "De Vlamingen zullen iedere stijging in de legalisaties, vergeleken met recente cijfers en ongeacht de redenen hiervan, al snel bestempelen als “Waalse laksheid”.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp