Kies een taal
De Hongaren willen territoriale autonomie en omdat ze die van de Roemenen niet krijgen, doen ze er alles aan om hun zin door te drijven via Brussel.
De opening in Brussel van een bureau met de symbolisch naam “Bureau Szeklerland” dat de inwoners van de departementen Covasna, Harghita en Mureş sneller en gemakkelijker toegang zou moeten verschaffen tot Europese fondsen, heeft de “mioritische” [een verwijzing naar wat kenmerkend is voor de Roemeense identiteit, red.] angst weer aangewakkerd.
Sinds 1919 krijgt de Roemeense politieke elite het geregeld benauwd bij de gedachte Transylvanië kwijt te raken door de invloed van Boedapest op deze provincie, die tegelijk met de rest van midden-Europa onder de laatste Habsburgers werd gemoderniseerd, en door het vermogen van de Hongaarse Roemenen om publiciteit te genereren buiten de grenzen.
Bureau Szeklerland in Brussel, opgericht dankzij de inspanningen van László Tökés [vice-voorzitter van het Europese Parlement], is niet "zinloos voor de EU en een irrationele provocatie", zoals voormalig minister van Buitenlandse Zaken Cristian Diaconescu meent, noch "een aanval op de Roemeense soevereiniteit en territoriale integriteit die zijn weerga niet kent", zoals liberaal euroafgevaardigde Ramona Mănescu in paniek verklaarde, maar veeleer een zowel praktische als sentimentele oplossing.
Meer mogelijkheden dan alleen Boekarest en Boedapest
László Tökés, bedenker van de lobby in de Europese hoofdstad, probeert met deze nieuwigheid vooral de Hongaren in Transylvanië achter zich te krijgen door hen ervan te overtuigen dat het in hun belang is om niet alleen een hand uit te steken naar Boekarest, zoals de UDMR [Democratische Unie van Hongaren in Roemenië, lid van de regeringscoalitie] doet, maar tegelijk te zoeken naar wegen binnen de instellingen in Brussel. Tökés wil bij de volgende verkiezingen de leiding krijgen van een nieuwe partij, de Volkspartij van Hongaren in Transylvanië, concurrent van de UDMR.
László Tökés laat de Hongaren in Transylvanië zien welke mogelijkheden er zijn buiten de twee machtscentra Boekarest en Boedapest, waar de Hongaren hun hoop op hebben gevestigd. Het Brusselse Bureau Szeklerland is meer om economische dan om politieke redenen in het Huis van de Hongaarse regio’s gehuisvest, maar plaatsing onder bescherming van Boedapest heeft de Roemeense gevoelens van angst, frustratie en bezorgdheid wel aangewakkerd.
De Roemeense minister van Buitenlandse Zaken Teodor Baconschi heeft namens de regering uiting gegeven aan de traditionele vrees jegens Hongarije, alsof Boedapest daadwerkelijk delen van Transylvanië zou kunnen innemen. Roemenië "neemt hier niet voor niets aanstoot aan", verklaarde hij, waarbij hij aanvoerde dat de naam Szeklerland "een poging is om een onder de bevolking gangbare benaming ten onrechte te presenteren als een regionale identiteit".
Szeklers willen meer geld binnenhalen voor hun departementen
De leiders van de PSD (Sociaal-democratische Partij) en de PNL (Nationale Liberale Partij) willen daarmee 'stelling nemen' tegen het streven naar autonomie van de Hongaren in het Roemeense Parlement, zoals ze dat in het verleden ook al eens hebben gedaan, maar net zomin als de minister van Buitenlandse Zaken kunnen zij uitleggen op welke manier Bureau Szeklerland schade toebrengt aan de territoriale integriteit van Roemenië. President Traian Băsescu heeft een 'negatief oordeel' over de hele gang van zaken, maar erkent dat van 'politieke consequenties' geen sprake is en dat het slechts gaat om "een gebrek aan respect voor de Grondwet en het Roemeense volk".
De gevoeligheid van de Roemeense leiders voor de ideeën van de Szeklers, die meer geld willen binnenhalen voor hun departementen, die jarenlang door de regering in Boekarest zijn verwaarloosd, toont aan dat de politieke elite overgeleverd blijft aan stereotypen en vooroordelen die allang achterhaald zijn. Een buitenstaander is geneigd de overdreven reacties van Roemeense politici op latente gevaren te interpreteren als onzekerheid: een grote Staat, lid van de EU en de NAVO, die zich schrik laat aanjagen door de imperialistische geschiedenis van het buurland.
