Kies een taal
"Het wantrouwen in de economie en de banken laten de beurzen instorten", kopt El País. "Drie jaar na de schok" van najaar 2008, "waart het spook van Lehman Brothers nog steeds door de wereld." De krant benadrukt dat de "Europese indexen de slechtste dag" sinds de val van Lehman doormaakten en dat "de angst voor een recessie" weer hevig de kop opsteekt. "Zonder economische groei is het immers niet mogelijk je schulden te voldoen". "In de eurozone gaven de Europese Centrale Bank en de meeste regeringen, in plaats van te vechten tegen de stagnatie, de voorkeur aan een deflatoir beleid", merkt El País op. De krant verdedigt overigens de noodzaak "tot het stimuleren van de groei om het vertrouwen op de markten te herstellen". Een "oefening die niet gemakkelijk zal zijn, na al dat oeverloze geklets over zwaar overdreven bezuinigingen".
"Staat Europa op het punt te mislukken?" vraagt het Handelsblatt zich op zijn voorpagina af. Voor de Duitse financiële krant zijn de voorstellen van Merkel en Sarkozy "zeker niet de enige oorzaken van de paniek waardoor de beleggers op de beurzen werden bevangen". Die zijn ronduit "bang voor het bankroet van Europa: de Amerikanen vrezen dat de problemen in de Europese bankensector op hen zullen overslaan". "Er wordt op dit moment vaak gezegd dat de Europeanen nu zouden moeten besluiten of ze de euro laten instorten of een soort van Verenigde Staten van Europa oprichten. Maar dat heeft tijd nodig. Als ze niet werkelijk garant kunnen staan voor de lidstaten zouden ze er misschien eerder toe moeten besluiten om dan ten minste de banken te beschermen, om geloofwaardig te blijven. Dat zou een deel van de paniek onder beleggers wegnemen en voorkomen dat er miljarden euro's voor niets worden uitgegeven.“
"Europa brandt", kopt Il Manifesto op zijn beurt. Volgens de krant is de "dubbele dip waarvoor we zo bang zijn, onontkoombaar. En sinds de krach van 2008 lijkt er niets te zijn veranderd". Het communistische dagblad wijst met beschuldigende vinger naar de internationale financiële instellingen: "de lidstaten zijn in het geweer gekomen om het financiële systeem te redden. Daarvoor vernielden zij hun eigen balansen door de staatsschuld tot ongekende proporties op te blazen, terwijl er wanhopig gesneden werd in sociale uitgaven om maar aan geld te komen. Na deze eerste golf van bezuinigingen bedankten de financiële sector de staat hartelijk en begon opnieuw te speculeren. En wat de regulering van de financiële instellingen betreft: laten we daar maar over zwijgen. Maar landen zijn niet langer een bron van vers geld. Ze zijn deel van het probleem. Daarom zouden de door Merkel en Sarkozy voorgestelde maatregelen de markten niet hebben kunnen kalmeren, zelfs als ze duizend maal intelligenter waren geweest."
In Gazeta Wyborcza, die ook meldt dat "de indexen omlaag duiken, economieën op hun grondvesten schudden en het spookbeeld van een recessie opdoemt", schrijft economisch redacteur Witold Gadomski dat "het tijd is de tactiek van kleine stappen los te laten. De Europese leiders lijken telkens weer verrast te worden door de ontwikkeling van de crisis die Griekenland, Portugal, Ierland en Spanje al heeft opgeslokt en dat wellicht ook met Italië zal doen. Ze worden heen en weer geslingerd tussen de problemen in hun eigen land en die van Europa, tussen het humeur van hun kiezers, aan wie ze veel beloofd hebben, en dat van de financiële markten. De EU lijdt aan een democratisch tekort en een gebrek aan opmerkelijke leiders. De tijden zijn hard. Ik zou liever geregeerd worden door serieuze mensen dan door beroemdheden."
