Kies een taal
Zullen wolven, Europa’s grootste landroofdier, na een ruime eeuw afwezigheid binnenkort weer deel uitmaken van het Nederlandse landschap? Sommige natuurliefhebbers zijn ervan overtuigd. Het huidige kabinet en ook de (schapen)boeren hebben hier andere ideeën over, want waar gaan die wolven dan wel niet wonen? In ons Dutch wildlife parc the Oostvaardersplassen? Waarschijnlijk ben ik niet de enige die zich afvraagt wat natuur in Nederland precies inhoudt en in hoeverre deze op plastische wijze gecreëerd moet worden. Maar de wolf is geen konikpaard: hij baant zijn weg en trekt zich niets aan van grenzen of wetten.
In Europa (inclusief Europees Rusland) wonen ongeveer 18.000 wolven. Vanuit Zuid-Europa (Italië, Portugal en Spanje) trekken ze Frankrijk en Zwitserland binnen en via onze oosterburen (onder meer Polen, Slowakije en Roemenië) zijn ze Duitsland binnengedrongen en kunnen ze binnen enkele jaren ook Nederland bereiken.
In een artikel dat vandaag in De Volkskrant verscheen, wijzen Leo Linnartz en Roeland Vermeulen, allebei werkzaam voor Nederlandse natuurorganisaties, erop dat de wolf in Europa een beschermd status heeft en daardoor door niemand gestopt kan worden: “niet door snelwegen, niet door rivieren, en net zo belangrijk, niet door de wet”.
Dit blijkt ook wel uit gevallen in Zuid-Europa. Zo werd in maart van dit jaar op een weblog van het NRC gemeld dat een Italiaanse wolvin gesignaleerd was in Catalonië: “door de bergen en bossen van de Provence, over de A51-autobaan van Marseille naar Gap, over de autobaan E15, de Route du Soleil waar in de zomer altijd files vakantiegangers staan. Slechts een klein stukje verder stroomt de brede Rhône, waarover de wolvin moet zijn gezwommen. En dan liggen er nog twee autobanen voordat Catalonië in zicht komt.”
Het artikel in De Volkskrant verschijnt daags na de publicatie door Elsevier van het boek "Is natuur een constructie?"over de lezing die Frans Vera op 7 september jl. gaf in Amsterdam. Vera heeft de afgelopen tijd behoorlijk wat kritiek moeten incasseren naar aanleiding van het groot aantal dieren dat vorige winter overleed door het voedseltekort in de Oostvaardersplassen en met de koude winter van dit jaar, laaien de discussies weer op. Zo blijkt maar weer dat Nederland ook dichtbevolkt is op gebied van de schaarse wilde dieren die sommigen zo graag terug willen zien in polderparken.
Volgens Vera, die indertijd ook graag wolven in de Oostvaardersplassen had uitgezet, weet in Nederland niemand meer echt hoe de natuur eruit ziet en gebruiken we jeugdherinneringen over de natuur als ijkpunt van ons actuele beeld van de natuur: “Op een gegeven moment werd boerenland als het natuurlijke landschap van Nederland gezien", maar volgens Vera is "het parklandschap, met gras en bomen, onze normale natuur”. Een geschikt landschap voor de wolf? Dan moet hij wel een beetje opschieten want Vermeulen denkt dat het nog een jaar of acht kan duren voordat de wolf ons polderland echt intreedt.
