Kies een taal
De Nederlandse minister die op Europees niveau de laatste weken het meeste in de schijnwerpers stond was Jan Kees de Jager. Veel goeds wordt er over het algemeen niet over hem geschreven omdat hij een strakke koers wil varen en ‘zijn’ volk wil beschermen tegen de schuldencrisis die zich in de ‘zwakke’ eurolanden afspeelt.
Melvyn Krauss schreef afgelopen maandag het volgende in NRC Handelsblad:
De Jager is geen echte minister van Financiën – hij is een populist, vermomd als minister van Financiën.
In de Volkskrant schreef Leen Vervaeke in haar column over De Jager iets soortgelijks. Zij vergeleek hem met de leider van de Vlaamse Nationalisten:
In Nederland is er nu ook een soort Bart De Wever opgestaan. Een politicus die opkomt voor de rechten (en de portemonnee) van de hardwerkende burgers in het Noorden, tegen de luie profiteurs uit het Zuiden. Die geen harde woorden schuwt en die vasthoudt aan principes, ook al leiden die tot niets.
Met stoere taal probeert De Jager zijn woorden kracht te geven als hij met zijn Europese collega’s in Brussel is:
De Grieken bedonderen de boel.
en
I'm Dutch so I may be blunt.
Hoewel De Jager zelf het idee heeft “respect af te dwingen”, worden dergelijke uitspraken niet gewaardeerd in Brussel, zo valt te lezen in twee verschillende artikelen in Vrij Nederland – waarin deze week een exclusief interview met De Jagerstaat.
Volgens VN-redacteur Max van Weezel was de Europese en internationale kritiek op Nederland zelfs aanleiding voor premier Rutte om onlangs een speciale brainstorm van de regering op het Catshuis organiseren. Het idee hierachter: een oplossing vinden om de boodschap (in Brussel) beter te verpakken zonder het draagvlak van de Nederlandse burger te verliezen.
Ik houd de Nederlandse uitspraken in Brussel, met name die van minister De Jager, grondig in de gaten de aankomende weken!
