Kies een taal
Er zijn van die momenten in de geschiedenis van een land die de bevolking zwaar op de proef stellen en de toekomst voorgoed veranderen. Wij Polen hebben zojuist een van die momenten doorgemaakt met de tragedie die zich afgelopen zaterdag bij Smolensk heeft afgespeeld en waarbij onze president en vele hoogwaardigheidsbekleders het leven hebben gelaten. De shock en het ongeloof die doorklonken in de eerste reacties zijn verruild voor wanhoop, pijn en verdriet, die nog worden versterkt door de symbolische dimensie van de ramp. Zeventig jaar na de massamoord op Poolse officieren en intellectuelen door de Russische geheime dienst betaalt Polen wederom een hoge prijs bij het dorp Katyń. Voor de tweede keer draait de geschiedenis ons hier een ironische loer.
Drama en leed zit de Polen in het bloed. Maar gelukkig zijn ze ook begiftigd met het vermogen om de grootste moeilijkheden te overwinnen. Op die momenten halen we het beste in onszelf naar boven: compassie, solidariteit, waardigheid en grootmoedigheid. Die kwaliteiten waren duidelijk af te lezen op de betraande gezichten van al die mensen die voor het lege presidentiële paleis bijeenkwamen om kaarsjes aan te steken en te bidden.
Polen staat niet alleen in zijn verdriet. Woorden van troost en medeleven bereiken Warschau uit alle hoeken van de wereld. Wie had gedacht dat duizenden mensen op de hele planeet mee zouden leven met de tragedie van een klein land in Midden-Europa en dat zelfs het verre Brazilië uit solidariteit met Polen drie dagen van nationale rouw heeft afgekondigd? Net als de dood van paus Johannes Paulus II vijf jaar geleden heeft de ramp in Smolensk tot gevolg dat de banden van de Poolse natie nauwer worden aangehaald en bestaande geschillen en politieke ruzies met de mantel der liefde worden bedekt. Meteen vroegen sommigen zich af hoe lang deze omwenteling zou duren. De verandering moet definitief zijn als we de uitdagingen die ons nog wachten het hoofd willen bieden.
Die uitdagingen zijn legio. Binnen twee weken is bekend wanneer de vervroegde presidentsverkiezingen plaats zullen vinden. Niemand weet wie de meest geschikte kandidaat is, noch of de partij PiS (Recht en Rechtvaardigheid) wel iemand naar voren zal schuiven na de dood van Lech Kaczyński. Maar eerst moeten we de lege functies opvullen in de top van de legerleiding, het presidentiële kabinet, het parlement en de senaat en de Poolse centrale bank van een nieuwe president voorzien. De komende weken rust op de schouders van onze politici, instellingen en hele maatschappij een zware taak. Laten we hopen dat Polen deze beproeving met vlag en wimpel zal doorstaan. Maciej Zglinicki
