Kies een taal
Is er nog reden tot vreugde op deze dag van Europa en verjaardag van de Schumanverklaring (die heeft geleid tot de oprichting van de Unie)? Niet echt, zal u zeggen.
Europa staat er beroerd voor: het is getroffen door de zwaarste naoorlogse economische en institutionele crisis, verdeeld tussen een deugdzaam Noorden dat doodmoe is van de solidariteit en een achterblijvend Zuiden, het integratieproces is vastgelopen door de lidstaten die angstvallig aan hun soevereiniteit vasthouden, sommigen zijn voorstander van isolationisme en anderen van de confrontatie, Europa heeft te maken met de afkeer van zijn burgers en ga zo door. Kortom, zo menen de meest felle tegenstanders, het is slechts een kwestie van tijd voordat Europa ineenstort.
Toch zijn er ook redenen om te geloven dat Europa het dieptepunt al heeft bereikt en dat het aan het omhoog klimmen is. De tekenen daarvan zijn nog zwak en je hebt een vergrootglas en een zekere dosis van optimisme om ze te kunnen waarnemen. Maar ze zijn er zeker.
De bankenunie, essentieel om een volgende schuldencrisis te voorkomen, lijkt er nu te komen. Op 7 mei heeft Duitsland dit tot een “prioriteitsproject” bestempeld en gezegd dat de unie “snel” moet worden opgericht.
Met de euro, waar we zes maanden geleden nog maar weinig voor gaven, gaat het beter en het lijkt nu duidelijk dat niemand in Europa, met Duitsland voorop, nog wil dat de munt gaat verdwijnen. De eurozonelanden lijken ook te hebben begrepen dat het niet mogelijk is een munteenheid te delen zonder het economisch beleid onderling op elkaar af te stemmen.
Wat betreft het herstel van de economie lijkt het dat Berlijn, in navolging van Brussel, zijn houding ten opzichte van het bezuinigingsbeleid wat te willen versoepelen. De Duitse regering realiseert zich nu dat in het eigen belang is om Europese partners te hebben die weliswaar toegewijd, maar niet doodgebloed zijn. Zonder twijfel heeft de druk van Parijs, Madrid en de nieuwe Italiaanse regering hierbij een grote rol gespeeld.
Kortom, we zitten nog steeds in de tunnel, maar we zien het licht. En nee, het is niet het schijnsel van de koplamp van een aanstormde trein.
