Kies een taal
*"Hoe staat het met transparantie?" [vraagt Libération zich op de voorpagina af](http://www.liberation.fr/medias/01012392645-sexe-et-politique-la-presse-sur-le-divan). Het dagblad doelt op de discussie over hoe de media zouden moeten omgaan met het privéleven van politici. Met zijn boek Sexe Mensonges et Médias (Seks, leugens en media) over de affaire Dominique Strauss-Kahn heeft Jean Quatremer, correspondent van Libération* in Brussel, deze discussie opnieuw doen oplaaien.
Het dagblad noemt de belangrijke zaken die door de pers zijn verzwegen in het verleden: van de ziekte en het dubbelleven van François Mitterrand tot het abnormale gedrag van 'DSK'. "Leugens, weigeren om op onderzoek uit te gaan […] een neiging om samen met machtige personen onder één hoedje te spelen"... Quatremer heeft de slechte gewoonten van de Franse pers op een rijtje gezet. In 2007, toen DSK tot directeur van het IMF werd benoemd, was deze journalist de eerste die schreef: "Het enige echte probleem van Strauss-Kahn is zijn omgang met vrouwen. Hij is te opdringerig en daarom grenst zijn gedrag vaak aan intimidatie. Deze zwakte is bekend bij de media, maar niemand praat erover (we zijn hier in Frankrijk)." Deze regels bleven onopgemerkt totdat deze gedoodverfde socialistische presidentskandidaat voor 2012 op verdenking van poging tot verkrachting in New York werd aangehouden.**
"Er is een tijdperk voor en na 'Sofitel' [het hotel waar DSK verbleef in New York]", schrijft de krant:
We kijken nu met een verse blik naar de te terughoudende opstelling van onze media. Journalisten zijn inderdaad vriendjes van politici. 'Handen af van de macht!' is het devies volgens een Amerikaanse journalist. In Frankrijk eten journalisten en politici samen, ze gaan samen op vakantie, worden verliefd op elkaar, hebben dezelfde scholen bezocht, enz. We zijn hier niet gewend om onderzoek te doen naar de privéaspecten van de politiek. […] De publieke gevolgen van het privéleven van de president blijven voor ons in nevelen gehuld. We geven liever commentaar dan dat we de naakte feiten presenteren. Onze publieke omroep is niet onafhankelijk genoeg. De president stelt de bazen van de diverse zenders aan en bepaalt zelf welke journalisten het voorrecht krijgen om 'zijne hoogheid' te mogen interviewen.
