Kies een taal
Heeft u het afgelopen jaar een petitie ondertekend, een politieke partij financieel gesteund of deelgenomen aan een legale of illegale demonstratie? Sinds 2002 is dit soort vragen regelmatig gesteld door sociologen in een steekproef van 2000 mensen in 20 Europese landen. Hun doel te bestuderen en te begrijpen waarom we al dan niet deelnemen aan het politieke leven (met uitzondering van verkiezingen) te bestuderen en te begrijpen.
Een vergelijkende studie uitgevoerd door twee Tsjechische sociologen die gebruikmaakten van het Europese onderzoek, toont nu aan dat Scandinaviërs de Europese burgers zijn die het meest politiek actief zijn (Noren, Zweden, Finnen), terwijl de Slovenen, de Polen en de Hongaren het klassement sluiten. De studie bracht ook aan het licht dat de Tsjechen van alle voormalige communistische landen het meest actief zijn, meer nog zelfs dan de Portugezen en de Grieken.
De “Homo Politicus Bohemicus”, zo noemt Lidové Noviny de Europese politieke burger, heeft nochtans het imago van een weinig actieve klager. De democratische ervaring voor het communisme heeft langer geduurd in Tsjechië dan in Hongarije, Polen en Slovenië, waardoor “de politieke en democratische activiteiten in ons bewaard is gebleven”, verklaart Tomáš Lebeda, een van de onderzoekers aan het dagblad. Lebeda is socioloog aan de het Sociologisch Instituut van Praag.
“Behalve de ervaring met democratie, kunnen andere factoren helpen om de politieke betrokkenheid van de Europese burger te meten”, schrijft Lidové Noviny: de economische volwassenheid van een land gemeten naar BBP per hoofd van de bevolking en naar gewogen koopkracht , het traditionele of moderne karakter van de maatschappij (rurale samenlevingen zijn passiever dan een samenleving met een uitgebreide internetinfrastructuur), het scholingsniveau (hoger opgeleide burgeres interesseren zich meer in politiek, debatteren beter en willen meer invloed op het politieke leven.
“Zich identificeren met het politieke spectrum, links én rechts”, speelt eveneens een belangrijke rol, zo merkt de krant op. In de westerse democratieën zijn het vooral linkse mensen die protesteren, demonstreren en petities indienen. In de voormalige communistische staten daarentegen zijn het vooral de mensen die rechts stemmen die protesteren, boycotten of petities tekenen. “De afkeer van links besmet door de ondemocratische regering van het oude regime blijven hardnekkig aanwezig”, zegt Tomáš Lebeda.
