Het probleem met Duitsland

Gepubliceerd op 15 maart 2013 om 12:15

Cover

“Er waart weer een spook door Europa – het spook van de Duitse macht”, schrijft historicus Brendan Simms in het omslagverhaal van The New Statesman, dat is gewijd aan “Het Duitse probleem”. Het weekblad schetst hoe we de afgelopen vijf jaar getuige zijn geweest van een “opmerkelijke toename” van de Duitse invloed in een periode dat het Berlijn tijdens de economische crisis goed is vergaan. De Duitse regering heeft de Europese Centrale Bank (ECB) ervan weerhouden:

op grote schaal staatsobligaties op te kopen, wat de landen van de bankroete Europese periferie graag hadden gewild. In plaats daarvan heeft zij hun een dieet van onverteerbare begrotingsregels opgelegd. […] Het is daarom niet verrassend dat we tevens getuige zijn geweest van een golf van Duitsland-angst op het continent, zowel onder politici als onder gewone burgers.

Simms gelooft dat Duitsland zich de afgelopen vijfhonderd jaar steeds heen en weer heeft bewogen tussen een positie van te sterke en te zwakke diplomatieke macht:

Nieuwsbrief in het Nederlands

Vandaag de dag is Duitsland zowel te sterk als te zwak, of althans te weinig betrokken. Het land heeft een ongemakkelijke positie in het hart van een Europese Unie die grotendeels is bedacht om de Duitse macht in te dammen, maar er in werkelijkheid voor heeft gezorgd dat die juist is toegenomen. De ontwerpfouten van de Unie hebben veel andere Europeanen onbedoeld beroofd van hun soevereiniteit, zonder ze er een democratisch belang in de nieuwe orde voor terug te geven.

De vraag waar we nu voor staan is de volgende: hoe kan de Federale Republiek, die welvarend en veilig is als nooit tevoren, worden overgehaald het politieke initiatief te nemen en de noodzakelijke offers te brengen om het werk van de Europese eenheid te voltooien? Op de een of andere manier blijft de Duitse kwestie voortbestaan en zal zij altijd met ons zijn. Dit komt doordat – als Europa en de wereld denken haar te hebben opgelost – de gebeurtenissen en de Duitsers zelf die kwestie telkens weer veranderen.”

Intussen schrijft historicus en columnist Dominic Sandbrook in de Daily Mail dat een toenemend aantal Europeanen meent dat “Duitsland voor de derde keer in nog geen honderd jaar probeert de controle over Europa over te nemen.” Hij verwijst naar de opmerkingen van president Jean Claude Juncker van de Europese Raad, die parallellen ziet tussen 2013 en het jaar vóór het begin van de Eerste Wereldoorlog, en waarschuwt dat de dreiging van een Europese oorlog nog steeds niet is geweken. Sprekend over Duitsland vervolgt Sandbrook:

Als het land meedogenloze bezuinigingen blijft opleggen aan de volkeren van Europa, kunnen de gevolgen in termen van sociale vervreemding, internationale conflicten en de opkomst van politiek extremisme dramatisch zijn. We hebben al bloedige protesten tegen het Duitse economische juk gezien in Athene, Rome en Madrid. [...] Dankzij deze schijnbaar eindeloze politieke crisis wordt Duitsland steeds meer gezien als onderdrukker en niet als economische redder van Europa. [...] Maar de waarheid is dat het samensmeden van de economieën van landen die zo verschillend zijn als Portugal, Griekenland, Frankrijk, Italië en Duitsland er alleen maar toe heeft geleid dat oude vijandschappen opnieuw de kop hebben opgestoken.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp