Kies een taal
“Rijke landen gaan EU-begroting over 2 jaar bevriezen”, kopt het Poolse dagblad Dziennik Gazeta Prawna. In een brief van 18 december, gericht aan José Manuel Barroso, eisten Frankrijk, Duitsland, Nederland en Finland onder aanvoering van het Verenigd Koninkrijk dat de toekomstige Europese begrotingen vanaf 2014 niet harder mogen stijgen dan de inflatie. De Franse krant La Croix licht toe dat Londen, Parijs en Berlijn de handen ineen hebben geslagen om ervoor te zorgen dat “niet het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) de variabele begrotingspost wordt, maar de structuurfondsen. Deze fondsen maken in 2011 bijna 56% van de Europese uitgaven uit (53,3 miljard euro) waardoor het de grootste post op de Europese begroting vormt”.
Het Parijse dagblad merkt op dat het gebruik van deze fondsen onder vuur ligt, want deze “dienen vandaag de dag steeds meer om de Oost-Europese economieën op te krikken” In het bijzonder Polen dat “zich laat gelden als een voorbeeldig gebruiker van de gemeenschapsfondsen”. Volgens Dziennik Gazeta Prawna heeft Frankrijk er van zijn kant belang bij om de GLB-begroting in stand te houden, want dit land profiteert het meest van de landbouwsubsidies. Polen, de grootste begunstigde van de structuurfondsen, loopt dus het gevaar dat de geldkraan wordt dichtgedraaid. Aan de hand van een citaat van Europarlementariër Jacek Saryusz-Wolski licht de krant uit Warschau toe dat Polen “op de steun van alle lidstaten van Midden-Europa kan rekenen. Maar het moet ook steun zoeken bij de ‘oude’ landen, in het bijzonder Italië, Spanje, Portugal en Griekenland”. Dziennik Gazeta Prawna voegt hieraan toe dat de Europese Commissie ook een bondgenoot zou kunnen zijn.
“De echte begrotingsstrijd zal niet voor juni 2011 aanvangen, wanneer de Commissie haar eerste formele voorstel voor de financiële begroting voor de periode 2014-2020 zal indienen”, aldus de Spaanse krant El País. Maar deze begrotingsstrijd zal nog heel wat voeten in de aarde hebben, waarschuwt Dziennik Gazeta Prawna, want de belangrijkste landen die aan de begroting van de EU bijdragen “zijn er niet op uit om de kloof tussen het ‘nieuwe’ en het ‘oude’ Europa te dichten, maar denken alleen maar aan manieren om hun eigen hachje te redden”.
