Kies een taal
"Een waanzinnige trein", kopt het Duitse weekblad Die Zeit, dat aandacht besteedt aan het wanbeheer van de spoorwegmaatschappij Deutsche Bahn AG, bijgenaamd "Wahn AG" ["waan vennootschap"]. Het Duitse spoorwegnet "drijft de bevolking tot wanhoop", omdat de politieke leiders liever in een paar prestigieuze projecten investeren dan in de streekverbindingen. Als voorbeeld noemt Die Zeit het nieuwe tracé Berlijn-München, dat de reistijd moet terugbrengen tot 3 uur en 45 minuten. Deze lijn maakt deel uit van het trans-Europese spoorwegnet dat op termijn Scandinavië en Sicilië met elkaar zal verbinden. Maar midden in Duitsland liggen nog zo'n dertig nieuwe bruggen te wachten. Deze enorme bruggen, die ongeveer 20 miljoen euro per stuk kosten, kunnen nog niet worden geplaatst omdat er eerst nog verbindingsrails, geluidsmuren of tunnels moeten komen. Dit debacle zou te wijten zijn aan de grootheidswaan van de - vaak regionale - politici. Zij drukten ingewikkelde tracés door die de middelgrote steden uit hun eigen deelstaat met elkaar verbinden, en bemoeiden zich niet met eenvoudigere en goedkopere alternatieven.
Die Zeit noemt ook het voorbeeld van de lijn Rotterdam-Genua, "die goederencontainers die in de Rotterdamse haven aankomen, over heel Europa moet gaan verspreiden". Dit tracé voert langs de Rijn en door Zwitserland. Terwijl de Nederlanders hun Betuwelijn, die gedeeltelijk ondergronds loopt, al drie jaar klaar hebben en de Zwitsers onlangs het doorsteken van de Gotthard-basistunnel hebben voltooid, "gebeurt er aan Duitse zijde helemaal niets". Daar "volgen de goederentreinen nog altijd het kronkelende, 150 jaar oude spoor door het Rijndal" .
