Kies een taal
Na de piek tijdens de oorlog in het voormalige Joegoslavië, dreigt de Europese traditie om vluchtelingen op te vangen onder de druk van het populisme te verdwijnen. José Ignacio Torreblanca doet verslag. Fragmenten.
Een feit illustreert uitstekend hoe ver Europa al is afgedaald in de afgrond van de xenofobie: de afschaffing van de grenscontroles in de lidstaten van de Europese Unie was al begonnen toen Europa als gevolg van de oorlog in Joegoslavië te maken kreeg met een stroom van meer dan 600.000 vluchtelingen. Duitsland alleen nam meer dan 345.000 mensen op. Vrijwel niemand weet het en het wordt nog minder erkend, maar andere landen namen ook een flink deel voor hun rekening: Oostenrijk ving er 80.000 op, Zweden 57.000, Zwitserland 25.000, Nederland 24.000 en Denemarken 20.000.
Niemand drukte toen zijn snor of twijfelde eraan dat het opheffen van de grenzen wel een goed idee zou zijn. Nu echter hebben een paar jonge mannen uit Noord-Afrika en het vooruitzicht de verkiezingen te verliezen aan extreem rechts, Berlusconi en Sarkozy, leiders van de twee meest welvarende landen ter wereld, op de vlucht laten slaan.
In de EU verblijven meer dan 20 miljoen immigranten van buiten de EU, die slechts vier procent van de bevolking vertegenwoordigen. Met uitzondering van Estland en Letland, waar een groot aantal Russische minderheden wonen die niet genaturaliseerd zijn, heeft geen enkele lidstaat meer dan acht procent immigranten van buiten de EU. Erger, dit Europa van 27 lidstaten dat zijn evangelie van democratie en solidariteit in de hele wereldwijd predikt, vond het normaal om in 2010 slechts 55.100 asielaanvragen goed te keuren.
Nieuwsbrief in het NederlandsDat Rome en Parijs Brussel willen verleiden door het meer verantwoordelijkheden aan te bieden valt nog te begrijpen. Maar dat de Europese Commissie, die de bewaker van de verdragen is, het vrije verkeer, een van de basisvoorwaarden voor Europese eenwording, zo goedkoop zou hebben willen verkwanselen, is werkelijk zorgwekkend.
