Voor Standard & Poor’s heeft de keizer geen kleren aan

Het Italiaanse dagblad La Stampa meent dat “de meervoudige afwaardering van afgelopen vrijdag slechts een uitvloeisel is van de teleurstellende eurotop in december. Er werd al op een afwaardering ingespeeld, en zelfs in die mate dat de schade momenteel nog binnen de perken is gebleven”. “Er rust een steeds zwaardere verantwoordelijkheid op de schouders van Duitsland”. Wat de Duitsers betreft schrijft het dagblad uit Turijn:

Als het alleen maar een kwestie was van het betalen van andermands schulden, dan zouden ze alle reden hebben om daar niet mee akkoord te gaan. Maar zij beseffen dat de markten het egoïsme van het zuinigste land op een overdreven manier belonen, net als zij voor de crisis veel te goedkoop leenden aan landen die geld over de balk smeten. Des te langer de crisis duurt, des te meer miljarden Duitsland bespaart vanwege de buitensporig lage rentepercentages die het land betaalt. Je verantwoordelijkheid nemen betekent ook dat je buitensporige geschenken weigert.

*Diário de Notícias***in Lissabon is van meningdat het eerste gevolg van de afwaardering van de Franse kredietstatus is dat:**

de spil Parijs-Berlijn op 13 januari in duigen is gevallen. De Rijn zal onstuimig blijven stromen. De strijd om een afzwakking van het beleid van de Europese Centrale Bank zal nog meer op het scherp van de snede gevoerd worden. We kunnen niets goeds verwachten van een Sarkozy die de wanhoop nabij is en een Merkel die zich geterroriseerd heeft teruggetrokken op haar eiland dat bezwijkt onder het gewicht van het spaargeld van de Europeanen die nergens meer heen kunnen. Europa zou een toekomst kunnen hebben. Federalisme met welvaart; de politieke unie met vertrouwen. Maar Europa staat daarentegen aan de afgrond van een implosie, armoede en een oorlog. En de vijand, dat zijn niet de markten. Dat is politieke domheid.

In Tsjechië schrijft Hospodářské noviny dat S&P eigenlijk alleen maar heeft beweerd dat “de keizer geen kleren aan heeft”, want de verlaging van de kredietwaardigheid van negen landen in de eurozone werd al lange tijd verwacht. “S&P heeft aan het licht gebracht wat de beleggers al lang wisten: Europa als geheel werkt niet al te best meer. […] Als het wil overleven, moet het roer om.” Een ander gevolg van deze massale afwaardering is dat het Europese noodfonds (EFSF) “zijn macht verliest”. Volgens de deskundigen zal door het bericht van S&P:

de druk worden opgevoerd om het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM), dat het EFSF [op 1 juli] sowieso zou vervangen, onmiddellijk in werking te laten treden. Het voordeel van het ESM is dat dit niet afhangt van de kredietstatussen van de landen, want het beschikt over eigen vermogen. […] De verlaging van de kredietwaardigheid van Frankrijk zal de rol van Duitsland verstevigen om de eurozone te redden. Sarkozy zal steeds meer aan macht inboeten en de redding van de eurozone zal dan ook door Merkel geleid worden.

In Oostenrijk wordt de regering in de pers niet bepaald met fluwelen handschoenen aangepakt.Die Presse hekelt de uitvoerende macht en roept op:

de bakens te verzetten voordat er Italiaanse toestanden uitbreken. Maar de regering, die de afwaardering als “onbegrijpelijk” bestempelt, is dit niet van plan en drukt het gaspedaal nog wat dieper in waardoor we regelrecht op een nieuwe afwaardering afstevenen.

In Slowakije lijken dezelfde gevoelens de bovenhand te hebben.Hospodárske noviny merkt op dat vrijdag de dertiende de eurozone ongeluk heeft gebracht:

De politici doen niet genoeg om de situatie te verbeteren. Daarom moet Slowakije boeten voor zijn toetreding tot de euro. […] Wij zijn gestrest door de redding van Griekenland en de bijdrage aan het EFSF. Resultaat: politieke instabiliteit en vervroegde verkiezingen.

Per slot van zaken,meent Corriere della Sera, is de “massale afwaardering” ingegeven door sterke politieke motivaties en is dit een signaal van wantrouwen ten aanzien van de euro dat “afkomstig is van een land dat altijd al sceptisch stond tegenover het lot van de eenheidsmunt”. Maar volgens het dagblad uit Milaan is het “echte probleem” dat:

deze boodschappen bedoeld zouden moeten zijn als waarschuwing voor de belegger door hem te wijzen op risico’s die hij zelf nog niet had gezien, maar in werkelijkheid pas komen als de markten al lang en breed op de hoogte zijn. […] De welbekende boodschap van S&P wordt er nog luider en duidelijker op: de kredietcrisis is ernstig en er zijn geen makkelijke oplossingen. De weg die we moeten gaan is nog lang en ligt bezaaid met voetangels en klemmen.