De Duitsers hebben gestemd. Hun Europese partners, die blijkbaar tegen de verkiezingen voor een nieuwe Bondsdag hebben opgezien als de Engelsen tegen het nemen van penalty’s in een belangrijke voetbalwedstrijd, kunnen weer opgelucht ademhalen: het is voorbij en volbracht, zelfs nu de spannendste fase, de vorming van een nieuwe regering in Berlijn, de spelers en waarnemers nog te wachten staat.
Dit artikel is verwijderd op verzoek van de eigenaar van het auteursrecht.
Na de verkiezingen
Hervomen, ja, maar met wie?
“Angela Merkel moet uit de verdediging komen”, stelt dagblad Die Welt, een dag na de algemene verkiezingen in Duitsland. Volgens de Duitse krant
heeft de bondskanselier na deze verkiezingsoverwinning niets meer te verliezen. Zij moet de komende jaren gebruiken om hervormingen door te voeren in Europa en eigen land. Merkel ligt goed bij de Duitsers omdat ze discreet is en haar werk lijkt te doen zonder enige vorm van narcisme en zonder haar medeburgers op de zenuwen te werken. [...] Maar zal dat genoeg zijn?
“Angie” verkeert zeker in de positie een regering te vormen, maar “Wie wil er nog een coalitie sluiten met Merkel?” vraagt Stern zich af, want de coalitiepartijen van de CDU hebben tot nog toe het onderspit gedelfd:
na de grote coalitie zijn de sociaaldemocraten van de [SPD] in 2009 gedecimeerd; in 2013 zijn de liberalen van de [FDP] hun plek in het parlement kwijtgeraakt. Het zal dus een enorme opgave voor de SPD zijn om zijn militanten te overtuigen van de noodzaak van een nieuwe grote coalitie. Maar het is wel de meest waarschijnlijke oplossing, gezien de rood-groene meerderheid in de Bundesrat [eerste kamer].