Kies een taal
Commentatoren zijn er in grote meerderheid van overtuigd dat de gebeurtenissen van 21 november onvermijdelijk het einde van de "Europese droom" inluiden. Sommigen geloven echter dat president Viktor Janoekovitsj niet "al zijn kaarten op tafel heeft gelegd", dat hij de inzet blijft verhogen en de EU op de zenuwen blijft werken om vervolgens, enkele uren voor de top in Vilnius, een troef uit zijn mouw te toveren.
Een dergelijk scenario lijkt nu evenwel onvoorstelbaar.
Viktor Janoekovitsj staat nu niet bepaald bekend als een liefhebber van improvisatie. Wil dat zeggen dat hij elke stap ruim van tevoren heeft berekend? Een goede speler weet wanneer hij moet stoppen met bluffen en tot hoever hij de inzet kan verhogen. Daarvoor moet hij naar de andere spelers luisteren en niet op zichzelf zijn gericht.
Maar laten we elkaar geen raadseltjes opgeven. Janoekovitsj had reeds alle troeven in handen toen hij besloot het spel te ontregelen in de hoop de pot te winnen. Maar wat heeft hij daarmee op tafel gelegd? Het lot van Oekraïne, onze toekomst.
Drie hypotheses
Er zijn drie hypotheses om te verklaren wat er is gebeurd.
Een eerste hypothese is dat Janoekovitsj heeft begrepen dat het absurd was om verder te gaan met bluffen met de EU. Hij kon niet blijven verlangen dat de EU meer geld en steun zou geven aan Oekraïne door dit als voorwaarde te stellen voor de ondertekening van het associatie-akkoord en om te voorkomen dat Rusland het zou winnen.
Een tweede hypothese is dat Janoekovitsj in de val van zijn eigen bluf is gelopen. Hij heeft het psychologische spel van zijn partners rondom de tafel onderschat. De EU was niet blij met zijn gemarchandeer en Moskou heeft hem zijn weifelende houding niet vergeven. Het Kremlin stelt draconische financiële eisen aan zijn terugkeer in de Russische moederschoot en zelfs voor de onsmakelijke soep die hem wordt opgediend, zal hij hard moeten werken. Janoekovitsj begreep niet dat het partijtje poker hem boven het hoofd groeide. Een reclameleus die recentelijk in de metro is verschenen, verwoordt het heel treffend: "Poker - een intelligent spel." Dat is het minste wat we kunnen zeggen.
“Zwarte donderdag”
Een derde hypothese is dat Janoekovitsj nog steeds aan het bluffen is. Niets is nog in kannen en kruiken en hij flirt met Rusland in de overtuiging indruk te maken op het Westen, zodat de EU al zijn voorwaarden zal accepteren wanneer hij zich uiteindelijk weer naar Europa toewendt.
Als de weg naar de hel geplaveid is met goede voornemens, is de weg naar het paradijs dan misschien geplaveid met twijfelachtige voornemens? Laten we hopen dat dat het resultaat van deze "zwarte donderdag" zal zijn.
Heeft Janoekovitsj per slot van rekening door al zijn manoeuvres het land niet doen geloven dat het binnenkort een toekomst binnen Europa zal krijgen? Het antwoord is zonneklaar: tegenwoordig neemt niet één persoon de beslissing, maar de hele bevolking. En die bevolking komt nu in het geweer.
"Zwarte donderdag" heeft ons de mogelijkheid geboden de eerste test op weg naar Europese integratie te doorstaan. De tijd van beschouwingen is voorbij en daarom hebben we voor actie gekozen. Ondanks onze verwarring, angst, scepsis, apathie, vermoeidheid en frustratie.
Wij blijven erin geloven.
