Kies een taal
Het is "een trojka tegen een trojka", kopt Ta Nea. De kersverse nieuwe Griekse regering, gevormd door de drie partijen Nieuwe Democratie, PASOK, Linkse Democraten, heeft al aangegeven te willen heronderhandelen over de voorwaarden van de trojka (EU-ECB-IMF) betreffende noodhulp.
"Het is heel natuurlijk dat 20 juni een dag van geluk is in het leven van Antonis Samaras", schrijft dagblad To Ethnos over de nieuwe regeringsleider.
Tegen alle verwachtingen in, slaagde hij erin de eed van premier af te leggen, iets wat wel het hoogtepunt van een carrière moet zijn, en natuurlijk de droom van iedere politicus. (...) Hij wilde het zó graag dat hij snel de eed aflegde zonder ook maar te wachten op de afronding van de samenstelling van zijn ministersteam, alsof hij bang was dat de partners van mening zouden veranderen en hem op het laatste moment zouden laten vallen. Dat is de grappige kant van de zaak. Maar er is ook een serieuze kant. Iedereen vindt deze regering kwetsbaar. En dat is zij ook, gezien de allianties die er gesloten werden. Maar op dit moment, en rekening houdend met de manier waarop het Griekse systeem in elkaar zit, is het de enige regering die stand kan houden.
Nieuwsbrief in het Nederlands
Zeker, voegt I Kathimerini daaraan toe, "heeft Griekenland nu eindelijk een democratisch gekozen premier", zeven maanden na de vervanging van Giorgos Papandreou door de technocraat Lucas Papademos. Maar de krant merkt op dat "Pasok en Democratisch Links geen hooggeplaatste politici uit hun gelederen zullen inbrengen" en het moeten doen met steun aan het parlement.
Van de ene kant kunnen we verwachten dat de partijleiders hun beleid ontwikkelen op basis van wat er in het verleden is gebeurd. Maar wat ze niet moeten vergeten, is dat dit parlement er één is van extremen. Dat betekent dat de macht die de oppositiepartijen van zowel links als rechts zullen winnen, recht evenredig toeneemt met de mate waarin de nieuwe regering mislukt.
