Kies een taal
Eén ding is zeker: de stemming gisteren tegen het kabinet van Rusnok, een vertrouweling van de linkse president Miloš Zeman, betekent het einde van de centrumrechtse meerderheid en een overwinning voor de voormalige sociaal-democraat Zeman (nu heeft hij zijn eigen “Partij voor Burgerrechten. Het volk van Zeman”). Het dagblad Hospodářské noviny onderstreept de spectaculaire val van rechts, die machteloos is ten opzichte van de linksgeoriënteerde Zeman en verdeelder is dan ooit. De krant schrijft:
7 augustus 2013 zal de Tsjechische geschiedenis ingaan als een van de belangrijkste data van na 1989. Als de dag waarop Tsjechisch rechts de meest vernederende val van zijn tijdperk meemaakte. En dat zal waarschijnlijk nog lang zo blijven [...]. De jaren 2012-2013 waren op een bepaalde manier tekenend. We hebben het privilège gehad te mogen meemaken hoe de [rechtse] meerderheid van 118 stemmen [op 200] - de grootste meerderheid van de geschiedenis van het land - terugviel naar het meer “gebruikelijk” geworden [minimum] aantal 101 [stemmen], totdat ze uit elkaar viel. Hoe symbolisch!
Columnist Bohumil Pečinka schrijft in MF Dnes dat op 7 augustus “een nieuw bewind” is begonnen. De president had in zijn voordracht vlak voor de stemming meerdere keren uitgehaald naar de parlementaire meerderheid door naar opiniepeilingen te refereren waaruit zou blijken dat centrumrechts fors zou verliezen bij nieuwe verkiezingen. Dit allemaal om zijn eigen beleid te propageren:
In feite ging het niet zozeer om de vraag of het [zaken]kabinet nou door mocht gaan of niet. De meeste politici hebben al geaccepteerd dat een parlementaire meerderheid niet veel wil zeggen. Waarschijnlijk gaan de meeste neuzen de kant van de Republiek van Zeman uitwijzen.
Lidové noviny deelt deze mening niet. Het blad merkt op dat de president weliswaar via zijn politieke bondgenoten veel invloed heeft op de Sociaal-Democratische partij (ČSSD), die als favoriet uit stembuspeilingen komt, maar
op de lange termijn zal Zeman er niet in slagen om de macht te organiseren zoals het geval is in [het presidentieel stelsel van] Frankrijk. De gewoonten van Oost-Europa zijn te sterk. In dat geval had Zeman een oorlogsheld moeten zijn. Waarschijnlijk zullen de dingen gaan lopen zoals in Polen waar het parlement de macht naar zich toe heeft getrokken na een periode van sterke presidenten.
