Europa moet zijn grenzen openen

Europa moet onmiddellijk zijn grenzen openstellen voor vluchtelingen die aan de Syrische hel proberen te ontkomen. Bovendien is het een illusie om te geloven dat de EU asielzoekers kan tegenhouden die op alle mogelijke manieren Europa willen binnenkomen.

Gepubliceerd op 10 december 2013 om 16:33

Syrië is een hel voor journalisten, constateerde Verslaggevers zonder Grenzen, na de verdwijning van twee Zweedse journalisten. Maar het is niet alleen een hel voor journalisten. In de afgelopen twee jaar ontvluchtten 2,2 miljoen mensen de oorlog in Syrië.
De beelden en verhalen zijn angstaanjagend. Een hel. Gewonden, doden. Vergaste mensen, mensen die moesten toezien hoe hun familieleden werden doodgeslagen.
Sinds het begin van de ongeregeldheden in maart 2011 wordt het aantal slachtoffers bijgehouden, en blijken er meer dan 11.000 kinderen de dupe te zijn geworden van de oorlog. Volgens en Brits rapport zijn de meesten van hen gedood door bommen of afgeschoten granaten, 389 kinderen zijn vermoord door sluipschutters, 764 zijn geëxecuteerd en meer dan honderd zijn er gemarteld. Vrouwen werden aangevallen, verkracht, en gebruikt als menselijk schild.

Gebrek aan water en voedsel

Degenen die erin slagen het land uit te komen, wachten vaak nieuwe beproevingen, zoals de overbevolkte vluchtelingenkampen met een gebrek aan water en voedsel in buurlanden Turkije, Libanon, Irak en Jordanië. Anderen proberen naar Europa te gaan, vaak naar Zweden, door de Middellandse Zee over te steken. Dat zijn levensgevaarlijke tochten met wrakke bootjes, zoals we dit najaar konden zien. De verhalen van de mensen zijn verschrikkelijk. Overvolle boten, gezinnen die gescheiden worden. Mensensmokkelaars die hun passagiers afpersen en meedogenloos behandelen.
Op dit moment hebben de lidstaten nog maar iets meer dan 40.000 Syrische vluchtelingen opgevangen. Maar er zijn er steeds meer die naar Europa willen. Tijdens een bezoek aan Bulgarije herinnerde de Hoge Commissaris van de vluchtelingen van de Verenigde Naties (HCR) eraan dat het van essentieel belang is dat de Europese landen hun grenzen openstellen en [de vluchtelingen] noodzakelijke hulp bieden.
Maar dat is niet wat we zien gebeuren. Verre van dat zelfs. Griekenland, Bulgarije en Italië stuurden Syrische burgers bijvoorbeeld op onrechtmatige wijze terug. Toen de passagiers van een schip dat dreigde te zinken nadat het door het Libische leger beschoten was, de Italiaanse kustwacht om hulp vroegen, kregen ze te horen dat ze beter Malta konden bellen. De hulp arriveerde dan ook uren later dan nodig, wat 268 mensen het leven kostte.

Situatie Lampedusa onhoudbaar

Toen de EU-leiders in oktober bijeenkwamen stond, daags na de vreselijke schipbreuk voor de kust van Lampedusa, het migrantenbeleid op de agenda. Slechts over één ding konden ze het eens worden: het onderwerp zou besproken moeten worden tijdens een volgende ontmoeting in december, en vervolgens weer in juni. De urgente kwestie over de middelen die moesten worden ingezet om levens te redden en de situatie in kampen zoals op Lampedusa te verbeteren, werd weer opgeschoven naar een later tijdstip. En nog steeds is de situatie op Lampedusa onhoudbaar. In november liet de HCR weten dat het kamp, waar plaats is voor 250 mensen, aan 700 mensen onderdak biedt. En die situatie duurt maar voort, terwijl de vluchtelingen niet kunnen werken en kinderen niet naar school gaan.
[[Omdat Zweden de enige lidstaat van de EU is die permanente verblijfsvergunningen verstrekt, wagen veel Syriërs een poging het land binnen te komen]]. Vaak zijn het AMA’s, allestaande minderjarige asielzoekers. De vluchtelingen hebben maar weinig mogelijkheden om op legale wijze naar Zweden te kunnen gaan, en hebben vaak geen andere keus dan een beroep te doen op mensensmokkelaars.

Vluchten op toeristenvisum

Deze week publiceerde het [Zweedse dagblad] Svenska Dagbladet een reportage over een familie die het gelukt was Zweden binnen te komen met een toeristenvisum, maar die niet mocht blijven. Omdat zij een Oostenrijks visum hadden, zouden ze – volgens de Dublin-verordening – uitgezet moeten worden naar Oostenrijk, en zou hun asielaanvraag in dat land beoordeeld moeten worden. Ze hadden het goed willen doen, maar alles ging mis.
Als het voor Syriërs niet onmiddellijk mogelijk wordt om op legale wijze naar Zweden te gaan, zal de (relatieve) ruimhartigheid van Zweden op zijn minst een bittere nasmaak bij hen achterlaten. Op dit moment zouden de Europese leiders moeten weten dat het ondoenlijk is hun grenzen op een effectieve manier te controleren. Het zou daarom gemakkelijker zijn ze onmiddellijk open te stelen voor de vluchtelingen die aan de hel van Syrië willen ontsnappen.

Nieuwsbrief in het Nederlands
Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp