Kies een taal
“Bir problem mi var?” [Turks voor 'Heb ik een probleem?'], staat er op de voorpagina van de Frankfurter Rundschau. De vraag is een goede afspiegeling van de sfeer tijdens de Duits-Turkse feestelijkheden van 2 november in Berlijn. Bondskanselier Angela Merkel en premier Recep Tayyip Erdogan vierden daar de vijftigste verjaardag van het op 30 oktober 1961 gesloten akkoord, waardoor Duitsland op enorme schaal de immigratie van Turkse arbeidskrachten kon bevorderen om zijn economie draaiende te houden. Deze immigratie is, na de komst van 800.000 Turken en de opschorting van het akkoord in 1973, echter nog altijd een gevoelig onderwerp in Duitsland.
Hoewel Erdogan in het Duits verklaarde dat “wij samen optrekken”, en Merkel zich richtte tot de ongeveer 3 miljoen Turkse immigranten door te zeggen dat ze ook hun bondskanselier is, zijn de traditionele twistappels gebleven: de dubbele nationaliteit van de Turkse immigranten in Duitsland - door Erdogan geëist - en de verplichting om Duits te leren - een eis van Merkel -. “Assimilatie is een misdaad tegen de menselijkheid”, vergelijkbaar met antisemitisme, verkondigde de Turkse premier vervolgens tegenover een uiterlijk onbewogen Angela Merkel. Zij beperkte zich daarna tot een veelzeggend stilzwijgen over het onderwerp van de Turkse toetreding tot de Europese Unie.
