Kies een taal
“De EU lijkt af te stevenen op een dubbel fiasco”, bericht Jyllands-Posten. Aan de ene kant komt het plan voor een bankenunie maar uiterst moeizaam van de grond. En aan de andere kant zitten de onderhandelingen, vooral wat betreft de EU-begroting voor de periode 2014-2020, nog steeds muurvast. Op 13 november besloot het Europees Parlement zich zelfs terug te trekken uit de onderhandelingen om te protesteren tegen de bezuinigingen die sommige landen eisen. Het Deense dagblad stelt het volgende:
De confrontatie tussen de Europese hoofdsteden is dusdanig groot dat de top van 22 en 23 november wel eens tot mislukken gedoemd zou kunnen zijn. Daardoor zou de economische crisis van Europa nog groter kunnen worden. Tot diezelfde pessimistische conclusie komen diverse belangrijke diplomaten in de lidstaten en “hooggeplaatste” bronnen binnen de Europese Commissie. […] Volgens een bron zou het onmogelijk zijn om een compromis te bereiken, omdat de landen geen duimbreed willen wijken van hun eigen standpunten. Dat is het geval bij Groot-Brittannië, maar ook bij Zweden en Denemarken die moeilijkheden opwerpen. De Deense regering dreigt de begroting te boycotten, tenzij het een jaarlijkse korting van 1 miljard kroon (ongeveer 134 miljoen euro) krijgt.
In Madrid stelt El Mundo vast “dat zelfs Europa zich soms in een impasse bevindt”.
Momenteel prijken er drie hoofdonderwerpen op de politieke agenda van de EU [de bankenunie, de belasting op financiële transacties en de jaarlijkse begroting, red.]. Na uren onderhandelen [op 13 november, red.] bleef alles bij het oude. De Europese Unie zit muurvast en laat zien dat zij wederom niet in staat is om haar grootste uitdaging – zorg dragen voor een grotere economische integratie – aan te gaan, terwijl de markten alweer nerveus worden en twijfelen aan het europroject.
“De hoop dat de top van Brussel uit zal draaien op een succes wordt steeds kleiner”, vindt ook Gazeta Wyborcza. Het Poolse dagblad merkt op dat zelfs als de Britse premier David Cameron zou besluiten om geen veto tegen het akkoord uit te spreken, er een ander probleem zou kunnen rijzen: “de bilaterale betrekkingen tussen Angela Merkel en Donald Tusk”. De Duitse bondskanselier zal namelijk proberen om haar Poolse ambtgenoot over te halen om akkoord te gaan met een verlaging van de begroting. In Warschau wordt dus een zekere “Duitse welwillendheid” verwacht, en niet alleen omdat beide landen politiek close zijn.
Het staat als een paal boven water dat de Duitse economie veel meer baat heeft bij de gelden die naar Polen gaan, dan de gelden die voor Frankrijk of Groot-Brittannië zijn bestemd. Daarom zou Merkel wel eens over haar hart mogen strijken voor Polen, hoewel zij de laatste tijd erg op de centen is.
Volgens Gazeta Wyborcza rekent Polen tevens op een coalitie van vijftien landen “die de cohesiefondsen hoog in het vaandel hebben staan” en die tegen bezuinigen zijn. Maar dan zal het land zich wel schrap moeten zetten tijdens de onderhandelingen waarbij iedereen zal proberen om zijn eigen hachje te redden. In deze grote koehandel is Italië er al zeker van dat het 670 miljoen zal ontvangen uit het steunfonds voor de slachtoffers van de aardebeving afgelopen mei in Emilia-Romagna, bericht La Stampa. Deze som was geblokkeerd doordat de “begrotingshaviken” weigerden om hun bijdrage aan de Europese financiën te voldoen. Maar “voor de rest ontbreekt alles”, schrijft de krant uit Turijn, te beginnen bij de financiering van het Erasmusprogramma dat inbegrepen was in een pakket van 9 miljard dat de Commissie had voorgesteld en dat door een groepje dissidente landen, Groot-Brittannië op kop, was afgewezen. La Stampa onthultdat de Britse premier David Cameron zelfs heeft geprobeerd om zijn Italiaanse ambtgenoot Mario Monti ervan te overtuigen van kamp te veranderen door hem een alternatieve begroting voor te stellen, opgesteld door Londen, waarin Italië twee miljard per jaar zou kunnen besparen op zijn bijdrage. Maar volgens het dagblad weet Monti dat “een dergelijke korting zou betekenen dat het land de cohesiefondsen voor de zuidelijke regio’s van Italië kwijt zou raken”. Omdat het bbp per hoofd van de bevolking in Italië iets onder het Europese gemiddelde ligt, zou Rome daarentegen:
[…] landen die zich min of meer in dezelfde economische situatie bevinden niet meer willen helpen en een korting willen bedingen van één of twee miljard op de begroting van 2014-2020.
