Kies een taal
“Grote stukken land in Europa worden ‘ingepikt’ door grote bedrijven, speculanten, rijke buitenlandse kopers en pensioenfondsen, net zoals in ontwikkelingslanden gebeurt”, aldus The Guardian. Het dagblad schetst de bevindingen van een nieuw rapport over het eigendom van landbouwgronden.
Uit onderzoek van diverse organisaties, waaronder het Transnational Institute en Via Campesina komt het beeld naar voren dat plaatselijke boeren worden vedrongen uit de handel in grond. Dat komt door de stijging in de afgelopen tien jaar van “het aantal Chinese bedrijven, staatsfondsen en hedgefondsen uit het Midden-Oosten, en Russische oligarchen en grote agro-industriële ondernemingen” dat wordt aangetrokken door de enorme subsidies die aan landeigenaren worden gegeven door het Gemeenschappelijke Landbouwbeleid van de Europese Unie. Het dagblad schrijft verder:
De helft van alle landbouwgrond in de Europese Unie is nu in handen van de 3 procent van de landbouwbedrijven die meer dan 100 hectare groot zijn. In sommige landen van de Europese Unie is het grondbezit net zo ongelijk verdeeld als in Brazilië, Colombia en de Filippijnen. […] Chinese bedrijven zijn op grote schaal actief in Bulgarije, en firma's uit het Midden-Oosten zijn nu de grootste landbouwproducenten in Roemenië. […] De concentratie van het grondbezit neemt toe. In Duitsland is het aantal boerderijen gedaald van 1,2 miljoen in 1966-'67 naar slechts 299.100 in 2010. […] In Andalusië (Spanje) is het aantal boerderijen met ruim tweederde gedaald naar nog geen miljoen in 2007. In 2010 bezat 2 procent van de landeigenaren de helft van alle landbouwgrond.
Volgens The Guardian blijkt uit het rapport dat er
net als in veel ontwikkelingslanden sprake is van een sterke oppositie tegen deze vorm van ‘landjepik’ in Europa. Er zijn berichten over gemeenschappen die land bezetten. In Andalusië bezetten landloze boeren gezamenlijk landbouwgronden om daar gewassen te verbouwen. In Wenen hebben jongeren vruchtbare gronden in de stad ‘gekraakt’.
