Kies een taal
“De snel oplopende spanningen tussen de Europese Commissie en Gazprom vormen een punt van zorg voor de landen in Centraal-Azië die sterk afhankelijk zijn van de export van olie naar de EU", schrijft Le Temps. In de hoofdsteden van deze voormalige Sovjetrepublieken is het beleid erop gericht Moskou niet al te zeer te ergeren als het gaat om gevoelige onderwerpen als olie. Op die manier wordt geprobeerd een stabiliteit te creëren die voor iedereen gunstig uitpakt. Deze regel geldt vooral in Astana [de hoofdstad van Kazachstan, red.]: "Kazachstan tracht zijn deelname in de drie grote westerse olieconsortia - Chevron, Shell en Total - te vergroten."
Verder "vreest het autoritaire regime van de puissant rijke president Noersoeltan Nazarbajev dat Brussel het niet bij een onderzoek naar Gazprom zal laten, maar dat het binnenkort ook een blik zal werpen op de praktijken van de energiemaatschappijen in Centraal-Azië", stelt het Zwitserse dagblad.
Bovendien wil Astana graag meerdere klanten houden: "Kazachstan is bang dat een nieuw energieconflict tussen Moskou (zijn belangrijkste partner voor transport en raffinage) en Brussel (zijn belangrijkste klant) Peking in de kaart speelt", de andere grote inkoper van Kazachstaanse olie. Astana wenst liever niet van één klant afhankelijk te zijn.
Wat Europa betreft, doet een vroegere deskundige van de Commissie de volgende waarschuwing in de kolommen van Le Temps:
De ware uitdaging voor de 27 lidstaten van de EU is een gemeenschappelijk energiebeleid voor de lange termijn uit te stippelen en ervoor te zorgen dat de Europese oliereuzen in Centraal-Azië en elders niet de belangen van de 500 miljoen olie- en gasverbruikers in de Unie op het spel zetten.
