Kies een taal
Nu de regering van Antonis Samaras eindelijk in actie is gekomen tegen de neonazistische partij Gouden Dageraad, heeft zij iedereen verrast door de snelheid en vastberadenheid waarmee zij te werk is gegaan. Deze frontale confrontatie had lang op zich laten wachten; tot de moord op de antifascistische rapper Pavlos Fissas op 18 september door een man die toegaf dat hij lid was van Gouden Dageraad, leek het alsof de partij absolute straffeloosheid genoot.
Nu echter zien we dat de overheidsinstanties de partij al enige tijd in de gaten hielden en dat de leiders en leden ervan de afgelopen maanden bij steeds meer misdrijven waren betrokken.
Doordat er zo laat tegen Gouden Dageraad wordt opgetreden, heeft Griekenland een zeer hoge prijs betaald. Zo zijn er verscheidene moorden gepleegd waarbij leden van de partij waren betrokken en is de naam van Griekenland door het slijk gehaald, omdat onze maatschappij fanatisme en geweld leek te tolereren. Toen de regering, de politie en de gerechtelijke autoriteiten echter in actie kwamen, reageerden ze snel en vol zelfvertrouwen. Daaruit blijkt politieke moed, omdat er in de conservatieve partij Nieuwe Democratie van [premier] Samaras krachtig is gepleit om extreemrechts met fluwelen handschoenen aan te pakken om zo stemmen weg te lokken bij diens aanhangers. De confrontatie heeft ook geholpen het vertrouwen in de instellingen van het land en de staat te herstellen.
Oppositie moet ook moed tonen
Er staat veel op het spel. De democratie moet laten zien dat zij zich op rechtvaardige en transparante wijze verdedigt tegen degenen die haar willen ondermijnen. Daarbij moet duidelijk zijn dat misdrijven worden vervolgd, geen ideeën (hoe weerzinwekkend en vreemd ze ook aan onze samenleving mogen zijn, zoals hier het geval is). Verder moet het duidelijk zijn dat de autoriteiten hun taak adequaat verrichten en dat zij hun gelijk aantonen, anders kan het optreden tegen Gouden Dageraad als een politieke pogrom worden beschouwd en gunstig voor de partij uitpakken zodra haar aanhangers van de eerste schrik zijn bekomen. De wet dient in elke situatie te worden gehandhaafd en dat moet, zonder uitzondering, zichtbaar zijn. Dat is wat de samenleving in deze tijd van grote onzekerheid nodig heeft.
De arrestatie van de top van Gouden Dageraad zal ongetwijfeld belangrijke ontwikkelingen in de Griekse politiek in gang zetten. [[Ook al kwam de regering laat in actie, zij toonde wel moed en liet blijken van wanten te weten]]; ze nam haar verantwoordelijkheid en moet de gevolgen daarvan dragen. Nu is het afwachten hoe de oppositiepartijen zullen reageren: zullen ze net zo veel moed en verantwoordelijkheid tonen of zullen ze al het mogelijke doen om op de korte termijn politieke winst te behalen?
Fundamentele maatschappelijke problemen
De crisis in Griekenland heeft veel problemen in onze maatschappij blootgelegd. De opkomst van Gouden Dageraad is een van de grootste, maar belangrijker nog, ze heeft onze aandacht ook afgeleid van de fundamentele problemen waarmee onze economie, openbaar bestuur en samenleving te kampen hebben.
Wetshandhaving, herstel van de geloofwaardigheid van instellingen, creëren van een besef dat we met een serieuze regering van doen hebben: het zijn allemaal zeer waardevolle stappen met het oog op de toekomst. Maar dit is slechts het begin. Het herstel van Griekenland is ieders verantwoordelijkheid, van elke burger tot de politieke partijen in het land. We hebben geen tijd meer voor bijzaken.
