Via democratie de democratie hervormen

Gepubliceerd op 23 mei 2011 om 14:01

Gezien de vele vergelijkingen die in de pers zijn gemaakt tussen de Spaanse actiebeweging 15-M en de Arabische lente geeft commentator Lluis Bassets van de Spaanse krant El País toe dat er weliswaar overeenkomsten zijn – “een jongere generatie, het gebruik van sociale netwerken en de economische crisis die banen en de hoop op werk de grond in boort” – maar dat het vooral schort aan een duidelijke definitie van de spelers en doelstellingen.

Om te zorgen dat deze revolutie tot resultaat leidt, zou die zeer duidelijke doelstellingen moeten hebben, zoals het vertrek van Ben Ali of Mubarak, die weliswaar lastig, maar wel haalbaar zijn. Jonge Arabieren willen net als wij kunnen stemmen en onze jongeren vragen ons nu om niet te gaan stemmen. Daar zit het verschil: als een revolutie alles aanvecht, raakt ze haar doelstelling kwijt en wordt er uiteindelijk niets op losse schroeven gezet. Dan levert de revolutie dus geen resultaat op.

Bassets laat de eisen van de demonstranten de revue passeren:

Het aanpassen van de kieswet, het organiseren van voorverkiezingen, de politiek ontdoen van corrupte politici, de rijken meer belasting laten betalen en de armen meer sociale voorzieningen laten krijgen”, “allemaal heel loffelijk", schrijft hij, maar “dat heeft niets te maken met het verjagen van de dictator”. “Wat moeten we dan doen? Wie neemt er besluiten over deze hervormingen en zet die in gang? Hoe kunnen we een uitgebluste democratie concreet weer nieuw leven inblazen?

Nieuwsbrief in het Nederlands

Hoewel Bassetts beweert dat deze revolutie geen resultaat oplevert, geeft hij wel toe dat ze “zin heeft”:

Het protest (…) is een symptoom en een soort aanmoediging. (…), organisatoren, voorstanders van het democratische debat en van de strijd met vreedzame middelen, maken gebruik van hun recht om te demonstreren en van hun recht op meningsuiting. Ze willen het systeem perfectioneren, ook al wekken ze de indruk dat ze het willen aanvallen. Ze bedrijven pure staatspolitiek, zelfs als dat wordt beschouwd als antipolitiek. Hun leiders willen de gevoelens van onbehagen en ontevredenheid samenbrengen. Ze kunnen tevreden zijn, want dat is ze zeker gelukt. Maar de antwoorden op de vele vragen die de demonstranten stellen moeten voor en na de verkiezingen worden gegeven door de leiders van de politieke partijen. (…) We moeten met veel meer gezond verstand op deze leiders stemmen en ze onderwerpen aan een strengere controle in plaats van ze maar gewoon hun gang te laten gaan. Juist deze mensen kunnen immers de dingen veranderen die ons niet aanstaan. Dus moeten we wel op ze stemmen om ze dat te kunnen laten doen.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp