Aktualności Polityka imigracyjna

Wyrwać się z błędnego koła

Zaostrzenie kontroli na granicach europejskich nie zniechęca imigrantów i jest dobrodziejstwem dla przemytników. Najlepszą strategią byłoby rozwiązywanie problemu u jego źródła, czyli zwalczanie ubóstwa w krajach eksportujących imigrantów.

Opublikowano w dniu 28 października 2013 o 12:45

Chaled Bensalam ma 35 lat i spore doświadczenie. W domu nie głodował, zawsze były przynajmniej ryby z połowów ojca. W końcu zaczął z nim pływać i już jako nastolatek sam chwytał za ster. Gdy ryby przestały się opłacać, przerzucił się na przemyt ludzi. Z Tunezji, skąd pochodzi, do Europy jest blisko. Na Lampedusę to tylko 130 km – przy spokojnym morzu 22 godziny rejsu. Wystarczą dwie takie wyprawy w roku i po odliczeniu kosztów (paliwo, szwagier naganiacz, łapówki dla straży przybrzeżnej) można żyć w luksusie.
Pierwsze dwie, było to w 2012 r., przebiegły bez szwanku. Włoscy dziennikarze dotarli do uczestników tamtych rejsów, na dwunastometrowym drewnianym pokładzie nie było więcej niż 50 osób. Ceny różne – pełna stawka dla obcokrajowców to 1000 euro; dzieci miały 50 proc. zniżki, Tunezyjczycy płacili 800 euro. Pierwsza wpadka przytrafiła się Chaledowi w kwietniu. Gdy nad ranem zbliżał się do wyspy, przypadkowo oświetlił go reflektor z włoskiego okrętu.
Kilka minut później Włosi byli już na pokładzie. Chaleda aresztowano i po kilku dniach deportowano do Tunezji, gdzie spędził kilka tygodni w areszcie. Łódź przepadła, ale Tunezyjczyk postanowił wrócić do biznesu. Pożyczył pieniądze od rodziny i dołożył się miejscowemu gangowi do kupna dwudziestometrowej łajby, która mogła pomieścić 300 osób. Pod koniec września w pierwszy rejs zabrał jednak ponad 500. Tym razem pech prześladował go od samego początku.
Najpierw ktoś ich ostrzelał, gdy odpływali z portu, i uszkodził silnik. Potem wysiadła pompa, która wydobywała wodę spod pokładu. W końcu pasażerowie wpadli w panikę. Według włoskich służb ratowniczych 13 października pod Lampedusą utonęło co najmniej 350 nielegalnych imigrantów ze statku Chaleda. On sam przeżył i czeka na proces. Ale tego samego dnia do włoskich wybrzeży dotarły bezpiecznie jeszcze co najmniej dwa statki z nielegalnymi imigrantami na pokładzie. Nie ma ryzyka, nie ma biznesu.

Cały artykuł można przeczytać na stronie tygodnika Polityka

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Wspieraj niezależne dziennikarstwo europejskie

Europejska demokracja potrzebuje niezależnych mediów. Voxeurop potrzebuje ciebie. Dołącz do naszej społeczności!

Na ten sam temat