Wybierz język
Umowa na czas określony, zjawisko dobrze znane w Europie, zaczyna być coraz powszechniej stosowana w Republice Czeskiej. Dotąd rzadko z niej korzystano, ponieważ prawo zobowiązywało pracodawców do podpisywania po dwukrotnym zastosowaniu takich umów kontraktów na czas nieokreślony.
Po niedawnej nowelizacji kodeksu pracy zezwalającej na podpisywanie bez ograniczeń kolejnych umów na czas określony należy się spodziewać, że ich liczba gwałtownie wzrośnie (obecnie jest ich 344 000), a za tym pójdą wszelkie konsekwencje, jakie one niosą, m.in. odmowa udzielenia przez bank kredytu.
Lidové Noviny uważają, że ten przepis prowadzi do podziału wśród pracowników i zalecają jego większe uelastycznienie w odniesieniu do wszystkich rodzajów umów ‒
W Europie obowiązuje bardzo prosta zasada, im bardziej pracownicy są chronieni, tym wyższe jest bezrobocie. […] Sztywne prawo pracy jest również jedną z przyczyn głębokiej recesji w krajach Południa. [W Niemczech] socjaldemokrata Gerhard Schröder przeprowadził w 2004 r. reformę, dzięki której zwolnienia pracowników stały się tańsze i prostsze. Bezrobocie spadło o połowę, a dziś jego wskaźnik jest najniższy [w UE] po Austrii. Nie wszyscy są tak odważni jak Schröder. Zamiast tego wprowadza się pseudoreformy, które owocują głębokim podziałem społeczeństwa na tych, którzy są jego pełnoprawnymi członkami i na tych innych. Nie rusza się przywilejów osób, które już pracę mają. Jednocześnie politycy […] oferują tym, którzy jej szukają, niepewne umowy, które można bez końca odnawiać. Powstaje w ten sposób druga kategoria pracowników. […] Jedynym rozwiązaniem pozwalającym zlikwidować te nierówności […] jest uelastycznienie przepisów prawa pracy, przede wszystkim tych, które dotyczą możliwości zwolnień bez uzasadnionego powodu.
