Wybierz język
„W odróżnieniu od Pinokia włoska Partia Demokratyczna nie powinna słuchać rad świerszcza” – pisze Il Sore 24 Ore. Beppe Grillo („grillo” to po włosku świerszcz) to popularny komik, za szydzenie z korupcyjnych skłonności premiera Craksiego w latach osiemdziesiątych usunięty z publicznej telewizji. Teraz jego kariera odżyła za sprawą mocno politycznego bloga, który zainspirował powstanie oddolnego ruchu społecznego. Grillo próbował zdobyć legitymację członkowską PD, żeby ubiegać się o stanowisko jej sekretarza generalnego. Dwukrotne odrzucenie jego podania, najpierw z powodów formalnych, potem za rzekomą „wrogość” wobec tej partii, wywołało oburzenie komentatorów bez względu na ich sympatie polityczne, a cała sprawa zaszkodziła jej wizerunkowi na krótko przed dorocznym zjazdem.
„Demokracja nie może poprawnie funkcjonować bez cieszącego się autorytetem rządu i dojrzałej opozycji” – podsumowuje Il Sole. „Przyczyną powstania PD było marzenie o nowoczesnej partii liberalnej, takiej, jakie istnieją wszędzie indziej, ale dzisiaj paraliżuje ją hegemonia Berlusconiego, a to powoduje, że nie potrafi sobie poradzić z radykałami we własnych szeregach. Jeżeli to się nie zmieni, żadna wróżka o błękitnych włosach (kolejna postać z opowieści o Pinokiu) nie pomoże PD stać się partią rządzącą”.
