Er wordt gevreesd dat de Franse staatsschuld het volgende slachtoffer van de speculatieve koersschommelingen is, wat de beroering alleen maar verergert. De Franse president aarzelde niet zijn vakantie te onderbreken, een besluit waaruit de ernst van de situatie duidelijk blijkt, en zelfs de welwillende verklaringen van de kredietbeoordelaars kunnen de markt niet kalmeren.
Sarkozy zal niet de enige zijn die zijn vakantie heeft moeten inkorten. Ook de president van de Europese Commissie José Manuel Barroso zou zo spoedig mogelijk naar Brussel moeten terugkeren om deze uiterst ernstige situatie het hoofd te bieden. Ook Zapatero zou hetzelfde moeten doen gezien de consequenties, nog afgezien van de verarming van de bevolking, die deze rampzalige samenloop tussen de Spaanse economie en het financiële systeem heeft.
Het is duidelijk dat het doel van de top van 21 juli, voorkomen dat de financiële moeilijkheden van de andere landen op Spanje zouden overslaan, niet gehaald is. De ECB heeft Italië en Spanje, respectievelijk de derde en vierde economie van de eurozone, op het nippertje kunnen redden. De redding van Frankrijk, dat de tweede plaats inneemt, ligt inmiddels ook al in het verschiet.
Intern gemor gevaar voor stabiliteit Duitsland
Kan Duitsland deze situatie blijven negeren vanuit zijn arrogante welvarende positie? Tot op heden heeft Merkel het merendeel van de Europese Raden met enige terughoudendheid gevolgd. Dat deed ze ook bij de reddingsoperaties die overigens, in het geval van Griekenland, niet hebben gewerkt. Dit heeft geleid tot intern gemor, dat een steeds grotere bedreiging vormt voor de politieke stabiliteit van Duitsland.
Alles wijst erop dat het moment nadert waarop er nog maar twee oplossingen mogelijk zijn: ofwel een volledige begrotingsintegratie in de eurozone, waar veel Duitse economen tegen zijn, ofwel de afschaffing van de eenheidsmunt, wat het doodsvonnis voor het project Europa zou betekenen. Merkel heeft tot nu toe blijk gegeven van een onvoorwaardelijke inzet voor Europa, maar we weten ook dat zij in staat is om haar mening in ernstige kwesties zoals kernenergie radicaal te herzien. En weer is de toekomst van Europa afhankelijk van de besluiten van Duitsland.