Kies een taal
Vandaag vinden in Nederland de Provinciale Statenverkiezingen plaats. De verkiezingscampagne die daaraan vooraf ging leverde behoorlijk wat verwarring op. De Volkskrant kopte vanochtend zelfs: "Het gaat om de Eerste Kamer, stupid".
De resultaten van de verkiezingen zijn van belang omdat ze bepalend zijn voor de compositie van de Eerste Kamerwant haar leden worden op 23 mei van dit jaar door de leden van de Provinciale Staten gekozen. En als het huidige kabinet geen meerderheid heeft in deze Kamer kan dit beslissingen van de regering lamleggen. Premier Rutte waarschuwde op 18 februari zelfs voor “Belgische toestanden als de coalitie geen meerderheid haalt in de Eerste Kamer”, aldus de Pers.
Deze uitspraak bleef niet ongehoord in België. Vandaag schreef Yves Desmet in de Morgen: “Alles is beter dan ‘Hollandse toestanden’”. De politiek commentator die “niet jaloers is op het populistisch minderheidsexperiment" lichtte toe: “Rutte, fris van de skilatten en haast onzichtbaar in de campagne, heeft het niet over die ingewikkelde organisatievorm die een democratie soms kan opleveren, hij doelt op het praktische gevolg: een mogelijke onbestuurbaarheid van zijn regering, volgens hem synoniem met 'Belgische toestanden'.”
Desmet beet venijnig terug door te stellen: “Nederland, het enige land waar ooit fatsoenlijk democratische partijen als liberalen en christendemocraten zich welwillend laten gijzelen door een eenmansbeweging die 'tuigdorpen' wil oprichten, een 'kopvoddentaks' wil invoeren en die iedere moslim als een potentiële fundamentalist beschouwt, is er alleen op uit om de sharia in Nederland te installeren. In een ver vervlogen Nederland zou zoiets ondenkbaar geweest zijn, vandaag is het er niet meer dan normaal dat een minderheidsregering zich afhankelijk maakt van zo'n figuur. Dat zijn dan 'de Hollandse toestanden' waar we als Belgen volgens Rutte jaloers op zouden moeten zijn. Om in het idioom van de Nederlandse premier te blijven: geef mijn portie dan maar aan Fikkie.”
Ondertussen is het nu half zes geweest en is op de website van NRC Handelsblad te lezen dat “eenderde van de kiezers heeft gestemd” en vraag ik me af hoe het zit met de “eeuwenoude Hollandse hutsepot” die volgens de Morgen weer helemaal “springlevend” is omdat de Nederlandse kiezer volgens deze krant veranderd is in een “vrij rondzwevend electron” omdat hij van de een op de andere dag van partij kan switchen. Volgens columnist Louis Tobback ligt deze "wispelturigheid van de kiezer, de fragmentatie van het kiezerskorps aan de basis van de politieke versnippering. En dat leidt stilaan tot een groeiende vorm van onbestuurbaarheid.” Volgens hem geldt dit niet alleen in Nederland en België maar ook in Groot-Brittannië en zelfs in Duitsland, “daar hebben de regionale verkiezingen voortdurend nationale impact”.
Goh, daar heb je die onbestuurbaarheid dus weer. Misschien dat Europa redding kan brengen. Immers, ons grote voorbeeld, juist België, gedijt prima ondanks dat het land al meer dan 260 dagen zonder regering zit en zich feitelijk al drie jaar in een politieke crisis bevindt. Volgens Trouw correspondent in Brussel Gijs Moes weten onze buren allang “dat alleen op dat [Europees] niveau een antwoord gegeven kan worden op de grote kwesties van deze tijd: economie, klimaat, energie, voedselvoorziening, migratie en onrust in het buitenland.”
Je hoeft maar iets te doenn wat de Unie niet aanstaat en je hebt de Commissie op je dak of een klacht van het Hof aan je broek gekleefd. Volgens Jolande Sap "zal de EU en het buitenland van zich laten horen als Rutte via een rechtse meerderheid in de Eerste Kamer wetsvoorstellen goedgekeurd krijgt". Haar partij Groen Links heeft zelfs een inventarisatie gemaakt met de rechtszaken waarmee de EU op dit moment al kan dreigen.
Sap licht toe: "Studenten overwegen een kansrijke rechtszaak over de kennisboete, milieuorganisatie spannen een zaak aan tegen de vergunningen voor nieuwe kolencentrales en Henk Bleker haalt zich zowel rond de Ecologische Hoofdstructuur als Natura 2000 allerlei zaken op de hals. En ook Europa en het buitenland laten van zich horen. Duitsland en Zwitserland zullen claims indienen als de Haringvlietsluis niet open gaat en het Internationaal Gerechtshof greep in omdat een Angolese moeder óók recht op opvang heeft, samen met haar kind."
Misschien had Rutte minder de draak moeten steken met België, maar naar zijn buur moeten luisteren. Moes besluit in zijn column: “Een provinciale lijsttrekker met lef had in de afgelopen campagne een mooi punt kunnen maken: burgers hebben voor dagelijkse zaken een overheid in de buurt nodig, de grote problemen pakken we voortaan Europees aan.”
Ik ga naar huis en wacht rustig de uitslag af.
