Kies een taal
Estland is op 1 januari het zeventiende lid van de eurozone geworden. “De overgang naar de euro gaat het leven van de Estlanders niet fundamenteel veranderen, maar ze zullen moeten wennen aan hoeveel een object of iets anders in euro kost”, observeert Postimees simpelweg. “Gedurende een bepaalde periode zullen de mensen waarschijnlijk voorzichtiger zijn met het uitgeven van geld en beter opletten bij het omrekenen om zo te kunnen controleren of de prijs in euro overeenkomt met de prijs in Estlandse kronen. De ervaring leert dat veel prijzen naar boven worden afgerond.”
“In ieder geval hoeven de Estlanders, met de toetreding van Estland tot de eurozone, niet meer bang te zijn voor een waardevermindering van hun geld, een angst die een jaar geleden nog werkelijkheid was”, voegt de krant toe. Het is in de eurozone de afgelopen jaren niet alleen pais en vree geweest. De crisis heeft het ontbreken van financiële discipline van verschillende lidstaten aan het licht gebracht en pessimisten spreken inmiddels over een mogelijke splitsing van de zone.
“Deze omstandigheden doen ons afvragen waarom de Estlandse overheid zo haar best heeft gedaan om op een boot te stappen die gaat zinken”, merkt de krant op. “Maar als de eurozone uit elkaar spat, zal dat zo’n instorting opleveren dat het niet uit maakt of we nu wel of niet meedoen.”
“Klein Estland versterkt de euro”, meent Edin Mujagic, monetair econoom aan de Universiteit van Tilburg in de Volkskrant, van zijn kant. Ook al is de Baltische republiek geen economische wereldmacht, het is qua overheidsfinanciën een “kanjer”, zo meent hij. De staatsschuld van het land bedraagt ongeveer 7 procent van de totale economie van het land, heel wat minder dan die van sterke landen van de eurozone.
Edin Mujagic meent dat de invoering van de euro in Estland goed nieuws is voor Duitsland, Nederland en Finland. Voor deze deugdzame landen is de komst van “een centrale bankier van een land dat gezond overheidsfinanciën hoog in het vaandel heeft staan, niets moet hebben van overheidsschulden door staatsobligaties op te kopen en het bestrijden van inflatie altijd voorrang wil geven op andere wensen, alles behalve een slechte ontwikkeling.”
