Kies een taal
Nu de Griekse crisis op een tragedie begint te lijken en een bankroet niet langer onmogelijk lijkt, gaan er steeds meer stemmen op om Griekenland, desnoods tijdelijk, uit de eurozone te zetten. "Als het euroland verlaat, zijn 'nieuwe drachme' drukt en devalueert en zijn schulden afbetaalt, is alles opgelost ": Duitse politici en Britse analysten wedijveren met elkaar om de meest onwerkelijke scenario's en uitspraken over hoe Griekenland van het toneel kan verdwijnen – wat volgens hen een pijnlijke aftocht zal zijn, maar ook een die noodzakelijk en urgent is als de overgebleven speler, Europa, met het stuk wil doorgaan.
Lag het maar zo eenvoudig. Om te beginnen voorzien de Europese verdragen simpelweg niet in de mogelijkheid dat een land afstand doet van de eenheidsmunt. Daarvoor zouden ze moeten worden herzien en dat kost jaren, nog afgezien van het feit dat alle lidstaten, inclusief de landen die met uitzetting uit de eurozone worden bedreigd, het unaniem met zo'n wijziging eens zouden moeten zijn. Het valt moeilijk voor te stellen dat Athene, en dat geldt ook voor Rome, Madrid, Dublin of Lissabon, met een dergelijke politieke en financiële zelfmoord zullen instemmen.
Daarnaast moeten we, zoals de Wall Street Journal deze week nog eens opmerkte, niet vergeten dat de Europese banken waar de Griekse schulden uitstaan in euro's, in dat geval zware verliezen zouden lijden, dat de Grieken er alle belang bij zouden hebben om hun spaargeld elders onder te brengen (zoals de Argentijnen in 2002 deden toen de peso niet langer aan de dollar was gekoppeld) en dat er nauwelijks investeerders te vinden zullen zijn die durven gokken op de stabiliteit van de nieuwe munt. Daar komen dan nog de drukkosten van de 'nieuwe drachme' bij, want net als alle andere valuta's die door de euro zijn vervangen, is de nationale munt al enige tijd geleden vernietigd.
Kortom, Griekenland kan op korte termijn niet uit de eurozone worden gezet en dus zijn andere oplossingen nodig voor de schuldencrisis. De euro is geen boemeltje waar je een zieke of zich misdragende passagier bij het eerstvolgende station kunt verzoeken uit te stappen, maar veeleer een hogesnelheidstrein: doet zich aan boord een noodgeval voor, dan stopt hij ofwel ergens in ‘the middle of nowhere’ en is het passagiers strikt verboden de trein te verlaten, ofwel er moet worden gewacht tot de eindbestemming is bereikt alvorens het probleem kan worden opgelost. Degenen die verleidelijke maar tegelijk misleidende uitspraken doen, kunnen dit maar beter in gedachten houden in plaats van elkaar voortdurend bang te maken of te behagen met hun ijdele hoop.
