Draghi verklaart sociaal model Europa dood

Terwijl de ECB zich opmaakt om een nieuwe cheque van 500 miljard euro uit te schrijven aan banken, verklaarde haar hoogste baas onomwonden dat landen die diep in de schulden zitten geen andere keus hebben dan een radicaal bezuinigingsbeleid te voeren om uit de crisis te komen. Een schokkend, maar noodzakelijk betoog, aldus de Franse krant La Tribune.

Gepubliceerd op 27 februari 2012 om 16:16

"Het Europese sociale model is dood!" Niet eerder sprak een centrale bankier zo meedogenloos over de crisis waarin wij momenteel verkeren. De woorden die de Italiaan Mario Draghi, opvolger van Jean-Claude Trichet, gebruikte in het lange interview dat hij op vrijdag 24 februari aan de Wall Street Journal gaf, zijn dermate heftig qua impact dat hij ze nergens anders had kunnen bezigen dan in deze ‘bijbel’ van de internationale financiële wereld. Zelfs Jean-Claude Trichet drukte zich veel voorzichtiger uit als hij aan de gewone Europeaan trachtte uit te leggen wat hem of haar te wachten stond.

Mario Draghi, oud-bankier van Goldman Sachs en nieuwe bewaker van het lot van de Europese munt, is van mening dat er voor de redding van de euro een hoge prijs zal moeten worden betaald. Volgens hem is er geen ontkomen aan: alle landen die diep in de schulden zitten moeten strenge bezuinigingsmaatregelen doorvoeren en dat betekent dat er moet worden afgezien van een sociaal model dat is gebaseerd op gegarandeerde werkgelegenheid en een royale sociale herverdeling. Dit model, waarop Europa sinds de Tweede Wereldoorlog zijn welvaart heeft gebaseerd, is verdwenen (“has gone”), aldus Mario Draghi, die de journalist van de Wall Street Journal herinnert aan de uitspraak van de Duitse econoom Rudi Dornbusch: “Europeanen zijn zo rijk dat ze het zich kunnen permitteren om mensen te betalen om niet te werken."

Draghi, een hedendaagse Thatcher

Het betoog van de ECB-topman, dat een paar dagen wordt uitgesproken voordat de Europese Centrale Bank een tweede cheque van 500 miljard euro uitschrijft voor banken die op woensdag 29 februari ongelimiteerd geld kunnen opnemen aan het loket dat de ECB heeft ingesteld om de euro te redden, zou kunnen worden gezien als een provocatie. Hoe kan de ECB door het gebruik van dergelijke woorden ontsnappen aan de groeiende kritiek dat het systeem bezig is de bevolking op te offeren om banken te kunnen redden? De argumenten die Mario Draghi aandraagt, zijn onweerlegbaar: elke stap terug in de maatregelen om de overheidsschulden terug te dringen, leidt onmiddellijk tot een reactie op de markten die de door de lidstaten te betalen rentetarieven opdrijven, waardoor het herstel van de overheidsfinanciën nog moeilijker, zo niet onmogelijk wordt. Dat gebeurde al met Griekenland en bijna ook met Portugal, Spanje en Italië.

De woorden van Mario Draghi staan duidelijk in verband met de Europese verkiezingskalender. In april gaan de Grieken immers naar de stembus om hun toekomst te bepalen, in mei de Fransen en in het voorjaar van 2013 de Italianen. De president van de ECB bekent kleur door als een hedendaagse Margaret Thatcher uit te leggen dat wat het verkiezingsresultaat ook zal zijn, de gekozen regeringen geen andere keus hebben dan de extreme bezuinigingsmaatregelen voort te zetten, structurele hervormingen op de arbeidsmarkt door te voeren en hun sociale model nog iets verder te ontmantelen.

Nieuwsbrief in het Nederlands

De wrede wereld van QE

En laat niemand hem komen vertellen dat de huidige rust op de markten betekent dat de crisis voorbij is. Het bewijs dat dit niet het geval is wordt woensdag 29 februari geleverd, als banken steun komen zoeken bij de ECB, omdat het financiële systeem zonder die steun niet overeind blijft. Alles zou immers ineenstorten zonder het infuus van de centrale banken, in de Verenigde Staten in de vorm van de Quantitave Easing [QE, verlaging van de officiële discontovoet naar bijna 0, red.] van de Fed, in Europa door middel van de LTRO [‘long term refinancing operation’, waarbij banken ongelimiteerd van de ECB kunnen lenen tegen 1% rente met een looptijd van drie jaar, red.] van de ECB. Zelfs China is daardoor gedwongen zijn in moeilijkheden verkerende banken te steunen. Welkom in de wrede wereld van 'QE'.

Mario Draghi doet met deze zeer harde lijn een beroep op bewustwording. Volgens hem is het beter om direct een strenge zuivering en structurele hervormingen door te voeren om het vertrouwen op de markten te herstellen, dan om tien vreselijke jaren onder druk van diezelfde markten te moeten doormaken. In Italië heeft premier Monti die keuze al gemaakt en tot nu toe met succes. Deze andere oud-medewerker van Goldman Sachs is er immers in geslaagd om binnen honderd dagen zijn land door stormachtige tijden te loodsen en het beeld van Italië voor altijd te veranderen. Andere landen kunnen daar een voorbeeld aan nemen.

Reactie

Tijd voor een nieuw sociaal model

Die Wochenzeitung noemt “de aangekondigde dood van het Europese sociale model” spijtig en meent dat het financiële en politieke systeem gevaar loopt. Door de markten naar eigen inzicht te laten functioneren en de rentevoeten over te leveren aan de wil van de kredietbeoordelaars, zal de toegezegde hulp aan Griekenland volkomen zijn doel missen en is de “volgende verslechtering van de crisis slechts een kwestie van de tijd”, aldus het linkse Zwitserse dagblad.

Volgens Die Wochenzeitung is de enige oplossing dat Griekenland alle eisen van de trojka EU-ECB-IMF van de hand wijst en dat het land weer soevereiniteit over zijn eigen begroting krijgt:

Het doel moet zijn dat er een weging wordt gemaakt tussen de productiviteit en de salarisverschillen van de landen. Een Europees industrieelbeleid dat zich richt op een ecologisch en solidair Europa zal noodzakelijk zijn. Er moet een herverdeling komen van het kapitaal en de salarissen, maar ook in de eurozonelanden moeten er hogere belastingen komen voor de hogere salarissen en gefortuneerden. Het resultaat zal een grotere gelijkheid voor de belastingbetalers in Europa betekenen in plaats van alleen maar meer efficiëntie in Griekenland.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp