Kies een taal
Van al onze Europese vrienden hebben we het meeste te stellen met Oostenrijk. Dat kan wellicht worden verklaard door het feit dat Tsjechen en Oostenrijkers elkaar bezien alsof ze in een spiegel kijken. Karel Schwarzenberg, politicus van Tsjechische afkomst, die een groot deel van zijn leven in Oostenrijk heeft gewoond, gebruikt dit cliché te pas en te onpas. Had u nog niet gemerkt hoezeer de onderlinge betrekkingen tussen Oostenrijk en de Tsjechische Republiek de afgelopen jaren zijn verbeterd? Vast niet, want dit soort nieuws haalt de voorpagina’s nu eenmaal niet. Het duikt pas op als er een emotioneel gevoelige kwestie gaat spelen, zoals de Oostenrijkse onderscheiding die Vàclav Klaus ontving, of het Verdrag van Lissabon.
De Oostenrijkse president Heinz Fischer ging naar Praag om te worden onderscheiden in de Orde van de Witte Leeuw. Uiteraard diende president Klaus dan de hoogste Oostenrijkse onderscheiding te ontvangen! Voor degenen onder u die niet precies begrijpen waarom de staatshoofden van Oostenrijk en Tsjechië elkaar geen onderscheidingen zouden moeten opspelden, gaan we even tien jaar terug in de tijd.
Tsjechië voltooide destijds de werkzaamheden aan zijn kerncentrale in Temelín (een Tsjechische stad vlakbij de grens met Oostenijk) en legde de Oostenrijkse protesten daartegen naast zich neer. Als gevolg van de uitslag van de parlementaire verkiezingen kwam de volkspartij van Haider aan de macht in Oostenrijk. De lidstaten van de EU kondigden aan dat ze diplomatieke sancties zouden opleggen aan Wenen en Tsjechië deed hier maar al te graag aan mee, hoewel niets het land daartoe verplichtte aangezien de Tsjechen nog geen deel uitmaakten van de Europese Unie. Haider verzocht direct om een referendum te organiseren met het doel om de toetreding van de Tsjechische Republiek tot de Europese Unie te koppelen aan de sluiting van de centrale van Temelín. De toenmalige premier van Tsjechië, Milos Zeman, noemde de Oostenrijkers vervolgens een stelletje gekken.
Ik moet toegeven, dit alles behoort tot lang vervlogen tijden. Waarom heeft de onderscheiding van Klaus dan zoveel ophef veroorzaakt in de Oostenrijkse media? Volgens dagblad Der Standard omdat Klaus er alles aan doet dat in zijn macht ligt om de ratificatie van het Verdrag van Lissabon te dwarsbomen. Voor het eerst zou het niet-ratificeren van een Europees verdrag door een lidstaat met dubieuze praktijken gevolgen hebben voor de hele Europese Unie, beweert de krant, die overigens vergeet te melden dat de handtekeningen van Polen en Duitsland ook nog ontbreken. Democratische beslissingen die het resultaat zijn van de meerderheid, dienen te worden gerespecteerd, zo schrijft het dagblad Salzburger Nachrichten. Maar dan zou je dus ook het oprechte ‘Nee’ van de meerderheid in Ierland moeten respecteren, en daar rept de krant niet over.
Het Verdrag van Lissabon lijkt soms een wapen dat wordt gebruikt om de verdeeldheid nog verder aan te scherpen. Klaus heeft ongetwijfeld meer vijanden dan aanhangers, maar het zou aan ons eigen land voorbehouden moeten blijven om hem bijvoorbeeld van hoogverraad te beschuldigen. Het belang van Europa is in elk geval niet bepaald gediend met zulke beschouwingen in de media, waarin wordt beweerd dat de aan Klaus toegekende onderscheiding in Brussel zou kunnen worden opgevat als Oostenrijkse medeplichtigheid aan het boycotten van het Verdrag.
