Projectie van de "Griekse kariatiden" op de façade van het nieuwe Akropolismuseum. AFP

Het nieuwe Akropolismuseum, een twistappel

Op 20 juni zal Athene zijn nieuwe Akropolismuseum inwijden. Dit avant-gardistische gebouw doet heel wat stof opwaaien en gooit olie op het vuur van het eeuwenoude conflict met Londen. De Grieken wachten nog steeds op teruggave van de Elgin marbles door het British Museum.

Gepubliceerd op 19 juni 2009
Projectie van de "Griekse kariatiden" op de façade van het nieuwe Akropolismuseum. AFP

"En jij, wat vind jij van het nieuwe Akropolismuseum?" De vraag wordt vaak gesteld, en soms ligt het antwoord al in de vraag besloten. Aan de vooravond van de feestelijke opening op 20 juni, zorgt het nieuwe Akropolismuseum voor felle meningsverschillen. Vriendschappen lopen er op stuk, er ontstaan ideologische en esthetische kampen en er is zelfs sprake van licht extremisme.

De opening is een eerste overwinning voor de Frans-Zwitserse architect Bernard Tschumi en zijn Griekse collega Michalis Fotiadis. Het verleden leert ons dat de hevigheid van de reacties, die niet altijd even aangenaam zijn, aangeeft dat de creatie van een kunstenaar ontsnapt aan het ergste wat hem kan overkomen: onverschilligheid.

Hoe dichter we bij de feestelijke openingsavond komen, hoe heviger de polemiek oplaait en des te meer onenigheid er ontstaat over de omvang van het bouwwerk en de integratie ervan in het pittoreske centrum van Athene. Toeval of niet, net voor de opening is er een bijeenkomst over de toekomst van twee gebouwen tegenover het museum. Het predikaat "Historisch monument" is deze gebouwen afgenomen, zodat ze vernietigd of verplaatst kunnen worden om het vrije uitzicht van het museum op de heilige Akropolis niet langer te 'bederven'.

Laten we eerlijk zijn, door dit nieuwe museum zijn veel Atheners met stomheid geslagen. Twee aspecten van dit hele gebeuren zijn ons in het verkeerde keelgat geschoten. Aan de ene kant de ideologisch beladen 'vaderlandslievende' missie van dit nieuwe museum, dat primair tot doel heeft de zogenaamde Elgin marbles van het Parthenon te huisvesten. Het avant-gardistische gebouw werd gebouwd om de terugkeer van de marmeren delen van het oostelijke fries van de tempel te kunnen opeisen. Deze werden in 1801, toen Griekenland bezet werd door de Turken, door de Engelse ambassadeur Lord Elgin gestolen.

Nieuwsbrief in het Nederlands

Aan de andere kant spelen onze van oudsher gemengde gevoelens ten opzichte van nieuwe architecturale en stedenbouwkundige ontwikkelingen weer op. Gewend als we zijn aan kleine gebouwen, hebben we moeite met het "dominante" karakter van dit nieuwe museum. Maar de geschiedenis van Athene loopt over van de bouwkundige "schandalen" die vaak te maken hebben met de "buitensporige" afmetingen van de bouwsels.

Idee

Pleidooi voor een Europees erfgoedbeleid

De Griekse krant Eleftherotypia herinnert zijn lezers eraan dat het nieuwe Akropolismuseum vooral gebouwd werd om de Elgin marbles, die al 207 jaar in het British Museum bewaard worden, ten toon te stellen. "Het British Museum weigert het marmer terug te geven, en stelt voor het uit te lenen. Griekenland weigert dit, en eist het eigendom op", vat de krant samen. Het dagblad meldt verder dat het volgens sommige experts een taak voor de Europese Unie is om dit geschil op te lossen. Ook de voormalige Britse minister van Buitenlandse Zaken, David Owen, denkt er zo over:"De enige manier waarop het marmer van tijd tot tijd in het nieuwe Akropolismuseum kan worden getoond, is als de EU toestemming verleent voor het uitwisselen van antiquiteiten tussen lidstaten. Dit is dus de gelegenheid bij uitstek om te laten zien dat een Europees erfgoedbeleid een verrijking voor de Europese musea zou betekenen."

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp