Schoothondjes van de EU? Voor een stembureau tijdens het referendum over het EU-begrotingspact, Dublin, 31 mei 2012.

Ieren zeggen “ja”, maar voor hoe lang nog?

Donderdag 31 mei stemde 60 procent van de Ieren voor het EU-begrotingspact en 40 procent tegen. Maar dit was in wezen een wanhoopsdaad in plaats van een klinkende steunbetuiging voor de EU, aldus de Irish Independent in een hoofdredactioneel commentaar.

Gepubliceerd op 4 juni 2012 om 15:54
Schoothondjes van de EU? Voor een stembureau tijdens het referendum over het EU-begrotingspact, Dublin, 31 mei 2012.

**Europese leiders en de regering in Dublin doen er goed aan niet te veel betekenis te hechten aan de afschuwelijke vorm van berusting van afgelopen vrijdag. Het was niet bepaald een blijk van vertrouwen in Europa, en evenmin in de Ierse regering. Het norse “ja” dat de Ierse bevolking in dit referendum knarsetandend liet horen was eerder een wanhoopsdaad.

Met lood in de schoenen gaf het Iers electoraat “zijn formele goedkeuring” aan de ratificatie van het begrotingspact. Maar van een verdrag dat onder dreiging van “onmiddellijke en strenge” bezuinigingsmaatregelen tot stand is gekomen, kan men moeilijk zeggen dat het “met volledige goedkeuring” is aanvaard.**

Achteraf gezien was het te idealistisch om te dagdromen dat we het muisje zouden kunnen zijn dat een brul zou laten horen tegen de falende bezuinigingsmaatregelen. De slimme geldjongens op de obligatiemarkten hadden al gewed dat Ierland de betrouwbare schoothond van de EU, altijd bereid tot een geruststellende glimlach of een grappige woordspeling over fetakaas, over de brug zou komen en dat de bank nooit verliest.

Collectieve meegaandheid

*We kunnen onszelf wel wijsmaken dat we een rebelse natie zijn, maar als puntje bij paaltje komt en het aankomt op de strijd tussen hoofd en hart, blijkt collectieve meegaandheid een van onze karakteristieke kernmerken te zijn en dat we ons verstand voorrang geven. Lang geleden, in 1913, inspireerde dit de nationale dichter W.B. Yeats al tot de wanhopige uitspraak "het romantische Ierland is dood en begraven”*.

Nieuwsbrief in het Nederlands

In andere, conservatievere tijden was een van de kenmerken van het leven in Ierland de “ongelukkige” meisje dat na een passionele uitspatting “zichzelf in de nesten had gewerkt” [buitenechtelijk zwanger geraakt, red.]. Ze verdween een lange tijd mysterieus uit de samenleving en als ze op een dag terugkeerde, werd ze de rest van haar leven doordringend aangestaard of vanachter de ramen begluurd.**

**Uiteraard werd er nooit aandacht besteed aan de keurig geklede bron van alle kwaad, die elke zondag braaf vooraan in de kerk zat.

Ook Ierland is na zichzelf “in de nesten” te hebben gewerkt, voorlopig teruggekeerd in het troosteloze centrum van een Europese Unie die geheel uit het oog lijkt te zijn verloren dat de verstandige Pruisische bankier in zijn wollen pak bepaald geen kleine rol heeft gespeeld in de Ierse “zonde” op begrotingsgebied.**

Er wordt uitsluitend “gebeden en gespaard”

Helaas bleek afgelopen vrijdag eens te meer dat ondanks de steunbetuiging van Angela Merkel, die het had over “respect en erkenning”, het onafhankelijke Ierland beslist “dood en begraven” is, wat er ook moge worden beweerd over het “romantische Ierland”. Een politieke begrafenisondernemer, de Ierse minister-president Enda Kenny, lijkt nu met een schep in zijn hand aan het graf te staan voor het geval iemand zich wenst terug te trekken uit het nieuwe nationale Ierse ethos, een manier van leven waarbij uitsluitend nog wordt “gebeden en gespaard”.

De regering is zonder al te veel kleerscheuren uit deze gevaarlijke strijd tevoorschijn gekomen. De toekomst zal echter niet zo gemakkelijk zijn. Direct na zijn verkiezingsoverwinning beweerde premier Kenny vol overtuiging dat een van de typisch Ierse kenmerken was dat “Paddy likes to know the story” [“de doorsnee Ier wil weten hoe de vork in de steel zit”, red.].

De “uitleg” die deze regering vorige week probeerde te verkopen aan een twijfelende “Paddy” was dat een “ja” zou leiden tot “investeringen, stabiliteit, herstel” en "banen in Ierland”. Paddy accepteerde de uitleg van Kenny zonder het echt te geloven. De heer Kenny en Europa doen er goed aan deze toezeggingen nu wel waar te maken, anders is Paddy de volgende keer misschien een stuk minder ontvankelijk.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp