“Lampedusa, het complete falen van Europa”

Bij een schipbreuk in de buurt van Lampedusa zijn minstens 120 mensen omgekomen en bijna driehonderd personen vermist geraakt. Deze zoveelste tragedie voor de kust van het Italiaanse eiland heeft tot een golf van emotionele reacties geleid in Europa en het debat heropend over het migratiebeleid van de EU en de lidstaten, schrijft de Europese pers.

Gepubliceerd op 4 oktober 2013 om 15:29

“Slachtpartij onder immigranten, Italië in rouw”, kopt Corriere della Sera. In het hoofdredactioneel commentaar schrijft Gian Antonio Stella dat sinds 1988 volgens het immigratieblog Fortress Europe minstens 19.142 mensen verdronken zijn bij hun poging de Middellandse Zee over te steken. Stella noteert ook dat hoewel andere EU-instellingen regelmatig het strenge “afschrikkingsbeleid” van lidstaten bekritiseren, Italië onlangs door de Europese Raad ervan is beschuldigd als een “magneet” te werken voor immigranten omdat het land niet over adequate afschrikkingsmiddelen beschikt.

Cover

Hetzelfde Europa dat zich elke dag wil bemoeien met onze keuzes [over immigratiebeleid, red.] omdat zij alle Europeanen aangaan, is niet erg happig om met ons de last van de zuidelijke grenzen te delen. […] Xenofobe gevoelens in Italië zijn overigens ongegrond. Van elke duizend immigranten vluchten er negen naar Zweden, zeven naar Duitsland, 4,5 naar Nederland en slechts één naar Italië. Het is een zaak die ons allen aangaat. […] Het Brusselse bestuur moet naar Lampedusa komen en de doden tellen. Het zijn ook zijn doden.

Het Duitse dagblad Der Spiegel noemt de schipbreuk voor Lampedusa “de tekortkoming van Europa”.

Nieuwsbrief in het Nederlands

Cover

Er hebben zich vast en zeker apocalyptische scenes afgespeeld: vijfhonderd mensen die van een brandende boot springen, een groot aantal van hen dat niet kon zwemmen. Wat er op deze dag voor de kust van het mediterrane eiland Lampedusa heeft afgespeeld, doet heel Europa beven. […] Het kleine eiland voelt zich alleen staan en dat is niet voor het eerst. Sinds 1999 zijn meer dan tweehonderdduizend mensen uit Afrika en Azië, gevlucht voor oorlog, honger en leed, daar gestrand. Geschat wordt dat tussen de tien- en twintigduizend mensen zijn overleden tijdens hun oversteek. 22.000 vluchtelingen zijn sinds januari 2013 op het eiland aangekomen. Dit eiland is een symbool. Een symbool voor de tekortkoming van het Europese immigratiebeleid.

El País slaat eenzelfde toon aan en kopt “Tragedie illegale migranten beschaamt Europa”. De Spaanse krant meldt dat de meeste passagiers van het gezonken schip uit Somalië en Eritrea afkomstig waren en op de vlucht waren voor honger en oorlog. Overlevenden hebben verklaard dat ondanks verschillende noodoproepen drie schepen voorbij zijn gevaren zonder hun koers te wijzigen om de opvarenden te helpen. El País meent dat “de nood van ontheemde mensen” Europa “opschudt”:

Cover

Slechts wanneer er sprake is van een schipbreuk, en deze laatste is één van de grootste ooit, wordt de blik gericht op de vijfduizend inwoners van het eiland, waar de burgemeester het zat is dat de Italiaanse en Europese autoriteiten niet luisteren en afgelopen februari een brief heeft gestuurd naar de Europese Unie waarin zij zich afvroeg “hoe groot het kerkhof op het eiland moest zijn”.

Onder de kop “Lampedusa verdrinkt” schrijft Gazeta Wyborcza dat “het Kanaal van Sicilië het graf is geworden van Afrikanen die droomden van het Europese paradijs”. De krant ziet een oplossing in het doorsturen van immigranten naar opvangcentra in andere EU-landen voor de behandeling van hun asielaanvraag teneinde Italië en Griekenland (dat ook te maken heeft met veel illegalen) te ontlasten. Bij een eerdere bespreking van een dergelijk voorstel in Brussel hebben echter meerdere niet-mediterrane landen zoals Polen al aangegeven “hier niet over te willen praten”. Gazeta concludeert hieruit dat:

Cover

Wij, Europeanen, niet genoeg doen om dergelijke tragedies te voorkomen. […] Noch de Italianen, noch de Europeanen willen arme illegale immigranten zonder opleiding opnemen. En het surveillancesysteem voor de Middellandse Zee, dat onder toezicht staat van Brussel, beter laten werken om mensen van de verdrinkingsdood te redden is een lastige taak.

In De Volkskrant, verontwaardigt columniste Sheila Sitalsing zich over de hypocrisie van Europa. Ze betreurt het dat het Europese migratiebeleid bestaat uit:

Cover

ruzie, wegkijken en afschuiven. De Zuid-Europese landen leuren al jaren met hun kolossale immigratieprobleem in Brussel: we kunnen ze niet blijven binnenlaten, we kunnen ze niet laten creperen, we kunnen ze niet allemaal terugsturen, help ons. Houd ze weg, in godsnaam, uit alle macht, roepen de Noord-Europese landen terug. We vinden het vreselijk van de oorlog in Syrië en de soms onaangename toestanden op het Afrikaanse continent en we zijn warm supporter van de Arabische Lente. Maar dat soort uitingen moet niet opgevat worden als een uitnodiging om massaal neer te strijken in Berlijn, Amsterdam of Parijs.

“Meer dan 100 doden bij boottragedie voor de ‘poort van Europa’”, kopt The Guardian. De buitenlandcorrespondent Jack Shenker schrijft verontwaardigd: “Tegenwoordig is een gigantische tragedie nodig voor bootvluchtelingen om op de voorpagina te kunnen komen”. Hij meent dat er een kloof is tussen mensen die menen dat het redden van toekomstige migranten een eerste prioriteit moet zijn van Europa en zij die geloven dat voorgang moet worden gegeven aan het versterken van de grenzen.

Cover

Er is nog steeds een gebrek aan politieke wil om te voorkomen dat kwetsbare immigranten tussen de mazen van een onontwarbaar net van grenscontrolebeleid en overlappende jurisdicties doorglippen.

In een hoofdartikel kopt Público: “Lampedusa en Europa’s schandaal”. De Portugese krant schrijft:

Cover

De Middellandse Zee, een zee die sinds de Oudheid het kruispunt en het centrum van de beschaafde wereld is geweest, is omgevormd tot een vernietigingskamp. Op de oever heeft de paus eens gezegd dat alleen de onverschilligheid groeit. Onverschilligheid ten opzichte van dood en tragedie. “Er is geen wondermiddel”, heeft de minister van Buitenlandse Zaken Emma Bonino gezegd. Er is geen wonder. Een Europa dat verscheurd wordt door angst en de crisis en zich afsluit van anderen, zal niet langer veel Europa zijn als het niet inziet dat sterven in de Middellandse Zee ook zijn eigen sterven betekent.

Tags

Are you a news organisation, a business, an association or a foundation? Check out our bespoke editorial and translation services.

Ondersteun de onafhankelijke Europese journalistiek.

De Europese democratie heeft onafhankelijke media nodig. Voxeurop heeft u nodig. Sluit u bij ons aan!

Over hetzelfde onderwerp